Gary Ridgway
| Gary Ridgway | |
|---|---|
 Gary Ridgway (Ocak 2011) | |
| Doğum adı | Gary Leon Ridgway |
| Diğer ad(lar)ı | Green River Katili (Green River Killer) |
| Doğum | 18 Şubat 1949 Salt Lake City, Utah, ABD |
| Ceza | Şartlı tahliye olmaksızın ömür boyu hapis |
| Cinayetlerin süresi | 1982-1998 (doğrulanmış) |
| Tutuklama tarihi | 30 Kasım 2001 |
| Evlilik(ler) | Claudia Kraig Barrows (15 Ağustos 1970 - 14 Ocak 1972) Marcia Lorene Brown (14 Aralık 1973 - 27 Mayıs 1981) Judith Lorraine Lynch (12 Haziran 1988 - 5 Eylül 2002) |
Gary Leon Ridgway, (d. 18 Şubat 1949) Green River Katili olarak bilinen Amerikalı seri katildir.
Başlangıçta 48 ayrı cinayetten mahkûmiyetine karar verilmiş, sonrasında kendisi bu sayının neredeyse iki katı civarında cinayet işlediğini itiraf etmiştir. İtiraftan sonra, savcı-sanık pazarlığı[1][2] kapsamında verilen kararla fazladan bir sabıka eklenerek, toplam sabıkası 49'a çıkarılmış, bu da onu kayıtlara geçmiş en fazla cinayeti işleyen ikinci Amerikalı seri katil yapmıştır. 1980 ve 1990'lı yıllar arasında Washington'da çok sayıda kadın ve kızı öldürmüştür.[3] Kurbanlarının çoğunun hayat kadınları, savunmasız durumda olan kadınlar ve evden kaçmış reşit olmayan kızlar olduğu bilinmektedir. Ridgway'in takma ismi (Green River Killer), Ridgway'in henüz kimliği bilinmiyorken Green River'da beş kurbanının cesedinin bulunması sonrası yerli basın tarafından konulmuştur.[4] O, kurbanlarını boğarak-çoğunlukla kendi elleriyle veya iple-öldürmüş, kurbanlarını boğduktan sonra ormanlık veya ıssız çalılık bölgelere götürmüş, burada öldürdüğü bedenlerle cinsel ilişkiye girmiştir.[5]
30 Kasım 2001'de Renton, Washington'da çalışmakta olduğu bir kamyonet fabrikasındaki işinden ayrılmak üzereyken, öldürülmüş dört kadın üzerindeki bulgulardan yapılan DNA testi sonucuyla eşleşmesi üzerine yakalanmıştır.[5] Yargılanma sürecinde, hâlâ bulunamamış kurbanlarının cesetlerinin yerlerini söylemeyi kabul etmiş, bu savcı-sanık pazarlığı[1][2] sonucunda ölüm cezasından kurtulabilmiş ve şartlı tahliye olmaksızın ömür boyu hapis cezasına hükmedilmiştir.
Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]
Çocukluk[değiştir | kaynağı değiştir]
Ridgway, 1949'da Salt Lake City, Utah'da üç erkek çocuktan ikincisi olarak dünyaya geldi. Sorunlu bir aile hayatı vardı. Yakınları, Ridgway'in otoriter bir annesi olduğunu ve Ridgway'in anne ve babası arasındaki birçok şiddetli kavgaya tanık olduğunu ifade etmişlerdir.[6] Çocukluk çağında IQ testi yapılan Ridgway 82 IQ puanı ile ortalama altı zeka göstermiştir. Ridgway, okul hayatında başarısızdı ve sınıf arkadaşları onu suskun, hemen akla gelmeyecek silik bir karakter olarak tanımlamışlardır. Gençlik yıllarında da sorunlar vardı. 14 yaşına kadar yatağını ıslatmış, annesi bu durumu her öğrendiğinde onu soyup banyoya kadar yürütmüş, burada ona banyo yaptırmıştır. O bu durumdan her zaman utanmış, bunun yanında bu durumdan gün geçtikçe heyecan duymaya başlamıştır. Ridgway'in cinsel ve şiddet fantezilerini bu durumun tetiklemiş olabileceği düşünülmektedir. Ridgway 16 yaşındayken, 6 yaşındaki bir çocuğu bıçaklamış, çocuk bu saldırıdan sonra hayatta kalmayı başarmıştır. Kurbanın anlatımına göre Ridgway, çocuğu ormana kadar götürmüş, bulduğu bir hayvan kaburga parçasını çocuğun karaciğerine saplamış,[7] daha sonra olay yerinden uzaklaşırken kendi kendine gülerek, "Her zaman birilerini öldürmenin nasıl olduğunu merak etmişimdir" demiştir.{kaynak belirtilmedi}
Sonraki Yıllar[değiştir | kaynağı değiştir]
Ridgway, Tyee High School'dan 1969'da 20 yaşındayken mezun oldu ve o zamanlar lisede tanışmış olduğu 19 yaşındaki kız arkadaşı Claudia Kraig ile evlendi. Orduya[7] katıldı ve Vietnam'a gönderildi. Orada bir ikmal gemisinde[8] hizmet etti ve savaşlara katıldı.[6] Orduda bulunduğu süre boyunca sık sık birçok fahişeyle cinsel ilişkiye girdi ve gonore virüsü kaptı. Bu hastalık onu rahatsız etse de o korumasız bir şekilde fahişelerle yatmaya devam etti. O görevdeyken, karısı Kraig de onu aldatıyordu. Ridgway görevden geri döndüğü yıl boşandılar.[7]
Ridgway yakalandıktan sonra yakınlarına sorulan sorularda, arkadaşları ve ailesi onu dostcanlısı ve tuhaf bir kişilik olarak tanımlamışlardır. İlk iki evliliği aldatılma sonucu boşanmayla sonuçlandı. Boşandıkları ikinci karısı Marcia Winslow, Ridgway'ın kendisini boğazladığını iddia etmiştir.[6] Ridgway, ikinci evliliği sırasında dindar biri haline gelmişti ve kapı kapı dolaşarak misyonerlik yapıyordu.[7] Evde ve işteyken yüksek sesle İncil okuyor ve karısına da kilisenin temel öğretilerini takıp etmesi için ısrar ediyordu. Her vaaz dinleyişinden ve İncil okuyuşundan sonra ağlıyordu.[3] Evli olduğu sırada hayat kadınlarıyla beraber olmaya devam ediyordu.
Ridgway'in hayatında yer almış çoğu kadına göre, onun doymak bilmeyen bir cinsel arzusu vardı. Eski eşlerinin üçü ve birkaç eski kız arkadaşının ifade ettiğine göre sürekli halka açık alanlarda veya ormanlık bir alanda ilişkiye girmeyi talep ediyordu.[7]
Ridgway kendisi de aralarında aşk-nefret ilişkisi olan bu fahişelere karşı saplantı derecesinde düşkün olduğunu kabul etmiştir.[9]
Cinayetleri[değiştir | kaynağı değiştir]
1980-1990'lı Yıllar Arasındaki Cinayet Süreci[değiştir | kaynağı değiştir]
1980 ve 1990'lı yıllar boyunca Seattle, Tacoma ve Washington'da en az 71 kadın öldürdüğüne inanılıyor. (Ridgway'in 2001'de Sheriff Reichert ile yaptığı görüşmedeki ifadesine göre)
Onun mahkeme raporundaki son ifadeye göre çok fazla cinayet işlediğini ve kendisinin de bu sayıdan tam olarak emin olamadığı belirtilmiştir. Cinayetlerinin çoğunu 1982 ve 1984 yılları arasında işledi. Cesetlerin çoğunu Green River'ın etrafındaki ormanlık alanlara taşımış, ayrıca tespit edilmiş iki kurbanın cesedi ve kendisinin sonradan itiraf ettiği fakat hâlâ bulunamamış olan toplam dört cesedin Portland, Oregon'da olduğu bilinmektedir. Kurbanlarının cesetlerinin çoğu kümelenmiş şekilde toplu olarak; bazıları belli bir duruş biçiminde olmak üzere tümü çıplak olarak bulunmuştur. Bazen olay yerine geri dönüp cesetlerle tekrar tekrar ilişkiye girmiştir. Üç kurbanının yalnızca iskelet kalıntıları bulunmuş, bunların kimlikleri hala tespit edilememiştir. Ridgway beraber olmak istediği kadınlarla, özellikle fahişelerle tanışıyor, güvenlerini kazanmak için bazen onlara oğlunun fotoğraflarını gösteriyor, onlarla beraber olduktan sonra arkaları dönük olduğu sırada ise, boğazlarını sıkarak öldürüyordu.[5] Cinayetlerini kendi evinde, kamyonunda veya gözlerden uzak ıssız alanlarda işliyordu.
Yakalanma Süreci[değiştir | kaynağı değiştir]
İlk cinayetlerinin ardından King Country Polis Şefliği tarafından katilin yakalanmasına yönelik bir birlik oluşturuldu ve cinayetler incelendi. Bu birlikte bulunan en tanınmış isimlerden olan dedektif Robert Keppel ve polis şefi Dave Reichert katilin yakalanmasına yönelik çalışmalarını yaparken yine seri cinayetlerden mahkûm edilmiş Ted Bundy ile belirli aralıklarla katil hakkında görüşmeler yapıyorlardı.
Bundy, Ridgway'in psikolojisi ve onu cinayet işlemeye güdüleyen faktörler hakkında izlenimlerini paylaştı ve katilin davranışları üzerine görüşler öne sürdü. Bundy, katilin cesetlerin bulunduğu yere tekrar dönüp onlarla tekrar cinsel ilişkiye girebileceği ihtimalini, ayrıca polislere olay yerine gittiklerinde eğer yeni kazılmış bir mezar bulurlarsa, mezarın kazıldığı bölgenin yakınlarına çeşitli işaretler bırakmaları ve katilin gelip gelmediğini veya gömülen cesedi bulmanın böylece mümkün olabileceğini tavsiyesinde bulundu.[10] Ayrıca bu sırada polis birliğine suç psikolojisi hakkında araştırmalarda bulunmuş, Green River Katili hakkında da birçok inceleme yazısı yazmış, FBI'ın tanınmış özel ajanlarından John E.Douglas da katılmıştır.[11]
Ridgway 2001'deki yakalanmasından önce 1982'de fuhuş yaptığı gerekçesiyle hakkında sabıka kaydı oluşturulmuştu. 1983 yılında Green River cinayetlerinin baş şüphelilerindendi. 1987'de polis Ridgway'den saç ve tükürük örnekleri aldı. 1987'de alınan örneklerden sonra, uzmanlar nihayet DNA analizi yaptı ve çıkan sonuç Green River Katilinin eşkâlini verdi.
30 Kasım 2001'de Ridgway spreyle kamyon boyacılığı işinde çalışırken polisler tarafından tutuklandı. İlk cinayetinden neredeyse 20 yıl sonra, dört kadın cesedi üzerinde yapılan DNA testi sonucu kurbanların üzerinde Ridgway ile kesin bağlantılı sperm ve salya bezi örnekleri bulundu.[12]
Özel Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]
1985'te üçüncü karısı olan Judith Mawson ile evlendi. Mawson 2010'da bir televizyon kanalında verdiği röportajda, Ridgway ile evlendikten sonra evine yerleştiğinde yerde hiç halı olmadığından bahsetmiş, dedektifler ise bunu Ridgway'in cesetleri halıya sarmasıyla açıklamıştır.[12] Yine aynı röportajda Mawson'a Ridgway'in neden bazı günler sabah çok erken saatlerde işe gittiği sorulunca, Mawson bunu sözde fazla mesai ücreti almak için şeklinde açıklamış, daha sonra kocasının cinayetlerini bu sabah saatlerinde işlediği kanısına varmıştır. Mawson evlilik hayatları boyunca hiçbir zaman Ridgway'den şüphelenmemiş, yetkililerle görüşene kadar da Green River Katili hakkında bir şey duymadığını, bunun sebebini de haberleri takip etmemesi olarak göstermiştir.[12]
Yetkililerden Pennie Morehead, Ridgway tutuklandıktan sonra hapishanede onunla bir röportaj yaptı. Ridgway, Mawson'la evli olduğu için ölüm cezasından kurtulduğunu ve karısını gerçekten sevdiğini dile getirdi.[12] Mawson yerel bir televizyondan kanalındaki röportajında, "Karısı olarak ve onu mutlu ederek hayatını kurtardım" demiştir.[13]
Mawson ve Ridgway 2002 yılında boşanmışlardır.
Kurbanları[değiştir | kaynağı değiştir]
Ridgway'in itirafından önce yetkililer onu 49 cinayetten sorumlu tutuyordu.[14] Ridgway daha sonra en az 71 cinayet işlediğini itiraf etmiştir.[15]
Kimliği belirlenmiş kurbanları[değiştir | kaynağı değiştir]
| # | İsim | Yaş | Kaybolduğu | Bulunduğu |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Wendy Lee Coffield | 16 | Temmuz 8, 1982 | Temmuz 15, 1982 |
| 2 | Gisele Ann Lovvorn | 17 | Temmuz 17, 1982 | Eylül 25, 1982 |
| 3 | Debra Lynn Bonner | 23 | Temmuz 25, 1982 | Ağustos 12, 1982 |
| 4 | Marcia Fay Chapman | 31 | Ağustos 1, 1982 | Ağustos 15, 1982 |
| 5 | Cynthia Jean Hinds | 17 | Ağustos 11, 1982 | Ağustos 15, 1982 |
| 6 | Opal Charmaine Mills | 16 | Ağustos 12, 1982 | Ağustos 15, 1982 |
| 7 | Terry Rene Milligan | 16 | Ağustos 29, 1982 | Nisan 1, 1984 |
| 8 | Mary Bridget Meehan | 18 | Eylül 15, 1982 | Kasım 13, 1983 |
| 9 | Debra Lorraine Estes | 15 | Eylül 20, 1982 | Mayıs 30, 1988 |
| 10 | Linda Jane Rule | 16 | Eylül 26, 1982 | Ocak 31, 1983 |
| 11 | Denise Darcel Bush | 23 | Ekim 8, 1982 | Haziran 12, 1985 |
| 12 | Shawnda Leea Summers | 16 | Ekim 9, 1982 | Ağustos 11, 1983 |
| 13 | Shirley Marie Sherrill | 18 | Ekim 20–22, 1982 | Haziran 1985 |
| 14 | Rebecca "Becky" Marrero | 20 | Aralık 3, 1982 | Aralık 21, 2010 |
| 15 | Colleen Renee Brockman | 15 | Aralık 24, 1982 | Mayıs 26, 1984 |
| 16 | Sandra Denise Major | 20 | Aralık 24, 1982 | Aralık 30, 1985 |
| 17 | Alma Ann Smith | 18 | Mart 3, 1983 | Nisan 2, 1984 |
| 18 | Delores LaVerne Williams | 17 | Mart 8–14, 1983 | Mart 31, 1984 |
| 19 | Gail Lynn Mathews | 23 | Nisan 10, 1983 | Eylül 18, 1983 |
| 20 | Andrea M. Childers | 19 | Nisan 14, 1983 | Ekim 11, 1989 |
| 21 | Sandra Kay Gabbert | 17 | Nisan 17, 1983 | Nisan 1, 1984 |
| 22 | Kimi-Kai Pitsor | 16 | Nisan 17, 1983 | Aralık 15, 1983 |
| 23 | Marie M. Malvar | 18 | Nisan 30, 1983 | Eylül 26, 2003 |
| 24 | Carol Ann Christensen | 21 | Mayıs 3, 1983 | Mayıs 8, 1983 |
| 25 | Martina Theresa Authorlee | 18 | Mayıs 22, 1983 | Kasım 14, 1984 |
| 26 | Cheryl Lee Wims | 18 | Mayıs 23, 1983 | Mart 22, 1984 |
| 27 | Yvonne "Shelly" Antosh | 19 | Mayıs 31, 1983 | Ekim 15, 1983 |
| 28 | Carrie Ann Rois | 15 | Mayıs 31 – Haziran 13, 1983 | Mart 10, 1985 |
| 29 | Constance Elizabeth Naon | 19 | Haziran 8, 1983 | Ekim 27, 1983 |
| 30 | Kelly Marie Ware | 22 | Temmuz 18, 1983 | Ekim 29, 1983 |
| 31 | Tina Marie Thompson | 21 | Temmuz 25, 1983 | Nisan 20, 1984 |
| 32 | April Dawn Buttram | 16 | Ağustos 18, 1983 | Ağustos 30, 2003 |
| 33 | Debbie May Abernathy | 26 | Eylül 5, 1983 | Mart 31, 1984 |
| 34 | Tracy Ann Winston | 19 | Eylül 12, 1983 | Mart 27, 1986 |
| 35 | Maureen Sue Feeney | 19 | Eylül 28, 1983 | Mayıs 2, 1986 |
| 36 | Mary Sue Bello | 25 | Ekim 11, 1983 | Ekim 12, 1984 |
| 37 | Pammy Annette Avent | 15 | Ekim 26, 1983 | Ağustos 16, 2003 |
| 38 | Delise Louise Plager | 22 | Ekim 30, 1983 | Şubat 14, 1984 |
| 39 | Kimberly L. Nelson | 21 | Kasım 1, 1983 | Haziran 14, 1986 |
| 40 | Lisa Yates | 19 | Aralık 23, 1983 | Mart 13, 1984 |
| 41 | Mary Exzetta West | 16 | Şubat 6, 1984 | Eylül 8, 1985 |
| 42 | Cindy Anne Smith | 17 | Mart 21, 1984 | Haziran 27, 1987 |
| 43 | Patricia Michelle Barczak | 19 | Ekim 17, 1986 | Şubat 1993 |
| 44 | Roberta Joseph Hayes | 21 | Şubat 7, 1987 | Eylül 11, 1991 |
| 45 | Marta Reeves | 36 | Mart 5, 1990 | Eylül 20, 1990 |
| 46 | Patricia Yellowrobe | 38 | Ocak 1998 | Ağustos 6, 1998 |
| 47 | Wendy Stephens (Jane Doe B-10) | 12–18 | Mayıs 1983 | Mart 21, 1984 |
| 48 | Lori Anne Razpotnik (Jane Doe B-17) | 14–18 | Aralık 1980 – Ocak 1984 | Ocak 2, 1986 |
| 49 | Kimliği Belirlenemeyen Kadın (Jane Doe B-20) | 13–24 | 1973–1993 | Ağustos 21, 2003 |
Görev gücü tarafından doğrulanmış cesetler[değiştir | kaynağı değiştir]
Ridgway bu kurbanları öldürüp öldürmediği konusunda emin değildi[14] fakat polisler tarafından elde edilen kanıtlarla bu listedekilerin de Ridgway'in kurbanları olduğu doğrulanmıştır.
| İsim | Yaş | Kaybolduğu | Bulunduğu |
|---|---|---|---|
| Tammy Vincent | 17 | Ağustos 1979 | Eylül 26, 1979 |
| Amina Agisheff | 35 | Temmuz 7, 1982 | Nisan 18, 1984 |
| Kase Ann Lee (Woods) | 16 | Ağustos 28, 1982 | Bulunamadı |
| Tammie Liles | 16 | Haziran 9, 1983 | Nisan 1985 |
| Kelly Kay McGinniss[16] | 18 | Haziran 28, 1983 | Bulunamadı |
| Angela Marie Girdner | 16 | Temmuz 1983 | Nisan 22, 1985 |
| Patricia Osborn | 19 | Ekim 20, 1983? | Bulunamadı |
Şüpheli kayıplar[değiştir | kaynağı değiştir]
Tam olarak emin olunmasa da bu listede kayıp veya öldürülenlerin Ridgway'in kurbanları olduğu düşünülmektedir. Yargı sürecinde dikkate alınmamıştır.
| İsim | Yaş | Kaybolduğu | Bulunduğu |
|---|---|---|---|
| Martha Morrison | 17 | Eylül 1, 1974 | Ekim 12, 1974 |
| Kimliği Belirlenmemiş Siyah Kadın | Bilinmiyor | Aralık 1980 | Bulunamadı |
| Kristi Lynn Vorak | 13 | Ekim 31, 1982 | Bulunamadı |
| Patricia Ann Leblanc | 15 | Ağustos 12, 1983 | Bulunamadı |
| Rose Marie Kurran[17] | 16 | Ağustos 26, 1987 | Ağustos 31, 1987 |
| Darci Warde | 16 | Nisan 24, 1990 | Bulunamadı |
| Cora McGuirk | 22 | Temmuz 12, 1991 | Bulunamadı |
- Martha Morrison 1974'te Oregon'da kayboldu. Cesedi o yılın sonunda yanında başka bir ceset ile Washington'da bulundu. Morrison yeteri kadar kanıt olmasa da Green River cinayetleri ile ilişkilendirilir. Kimlik tespiti 2015'te yapılmıştır.[18]
- Kimliği belirlenememiş siyah kadının, muhtelemen ilk isminde 'Michelle' var, Ridgway'in kurbanı olduğu düşünülmekte. Henüz kimliği belirlenememiş, cesedi bulunamamıştır.[19]
- Core McGuirk, NBA oyuncusu olan Martell Webster'ın annesidir. McGuirk kaybolduğunda oğlu 4 yaşındaydı.[20]
Popüler Kültür[değiştir | kaynağı değiştir]
Resim[değiştir | kaynağı değiştir]
- 2004'te Phil Hansen, Gary Ridgway'ın yüzünü, 48 kurbanın 11,792 tane fotoğrafını birleştirerek resmetmiş ve sergiye sunmuştur.[21]
Belgeseller ve filmler[değiştir | kaynağı değiştir]
- The 1984 documentary Murder, No Apparent Motive
- The Riverman,
- Green River Killer(DVD)
- Crimes That Shook the World
- The Capture of the Green River Killer
- My Uncle is the Green River Killer
- "Nefessiz Dakikalar" Kanıt. 60. bölüm.[22] (uyarlama)
Basılı (kurgusal olmayan)[değiştir | kaynağı değiştir]
- Search for the Green River Killer, Carlton Smith. yardımıyla: Tom Guillen (Mart 5, 1991)
- The Riverman: Ted Bundy and I Hunt for the Green River Killer, Robert D. Keppel (Kasım 27, 1995)
- The Green River Killer by the King County Journal Staff (Kasım 23, 2003)
- Chasing the Devil, Sheriff David Reichert (Temmuz 28, 2004)
- Green River, Running Red, Polis memuru Ann Rule (Eylül 27, 2005)
- Serial Killers: Issues Explored Through Green River Murders, Tomas Guillen (Ocak 14, 2006)
- Green River Serial Killer: Biography of an Unsuspecting Wife, Pennie Morehead, (Nisan 1, 2007)
- Case of the Green River Killer, Diane Yancey (Nisan 27, 2007)
- Defending Gary: Unraveling the Mind of the Green River Killer, Mark Prothero. yardımıyla: Carlton Smith (Mayıs 25, 2007)
- Green River Killer: The True Detective Story, Jeff Jensen and Jonathan Case
- The Thirty-Ninth Victim, Arleen Williams (Nisan 6, 2008)
Basılı (kurgu)[değiştir | kaynağı değiştir]
- House Rules, Jodi Picoult'un romanı.
Müzik[değiştir | kaynağı değiştir]
- Deep Red Bells, Neko Case
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b [[:en:Plea bargain|https://en.wikipedia.org/wiki/Plea_bargain 19 Temmuz 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.]]
- ^ a b webftp.gazi.edu.tr/hukuk/dergi/17_1-2_41.pdf
- ^ a b Bell, Rachel. "Green River Killer: River of Death" 30 Mayıs 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Crime Library. Retrieved May 30,2014.
- ^ Haglund, WD; Reichert, DG; Reay, DT (1990). "Recovery of decomposed and skeletal human remains in the "Green River Murder" Investigation. Implications for medical examiner/coroner and police". The American Journal of Forensic Medicine and Pathology11 (1): 35–43. PMID 2305751 27 Temmuz 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ a b c Prothero, Mark; Carlton Smith (2006). Defending Gary: Unraveling the Mind of the Green River Killer. San Francisco, CA: Jossey-Bass. p. 317. ISBN 978-0-7879-9548-5.
- ^ a b c McCarthy, Terry; Thornburgh, Nathan (June 3, 2002). "River Of Death" 19 Temmuz 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Time. Retrieved July 20, 2012.
- ^ a b c d e Montaldo, Charles (14 Şubat 2011). "Gary Ridgway: The Green River Killer" 13 Kasım 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. About.com. Retrieved July 1, 2011.
- ^ Prothero, Mark (2006). Defending Gary, p. 117. Jossey-Bass, San Francisco; ISBN 0-7879-8106-0
- ^ Keppel, Robert; Birnes, William J.; Rule, Ann (2004).The Riverman: Ted Bundy and I Hunt for the Green River Killer 15 Şubat 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Simon and Schuster. ISBN 0-7434-6395-1
- ^ Robinson, Sean (16 Kasım 2003). "Like minds: Bundy figured Ridgway out" 29 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. The News Tribune. Retrieved May 27, 2013.
- ^ Wilson, Duff (26 Kasım 2003). "Profiler can't recall why he said letter wasn't from Green River killer" 21 Eylül 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. The Seattle Times. Retrieved May 27, 2013.
- ^ a b c d "Married to a Monster" 21 Ekim 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Who the (BLEEP) Did I Marry?. Season 1. Episode 9. 13 Ekim 2010.Investigation Discovery.
- ^ "Wife of Nation's Worst Serial Killer Shares Her Story" 20 Ekim 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. KIRO 7 Eyewitness News. May 22, 2007. Retrieved October 14, 2010.
- ^ a b Johnson, Tracy; Castro, Hector (30 Ekim 2003)."Green River victims' list may grow by six". Seattle Post Intelligencer. Retrieved September 19, 2013.
- ^ Cold Case Files Episode 56: "Obsession: Dave Reichert and the Green River Killer", A&E, original airdate: December 15, 2005.
- ^ "NamUs MP # 14131". National Missing and Unidentified Persons System. 2 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2015.
- ^ Guillen, Tomas; Smith, Carlton (18 Eylül 1987). "Could killer strike again? Probably yes — despite 46 murders, little has changed". The Seattle Times. 22 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2014.
- ^ Gillespie, Emily (13 July 2015). "Remains of homicide victim found near Vancouver identified after 41 years" 2 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. The Columbian. Retrieved 14 July 2015.
- ^ "Case File 370UFWA" 5 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. doenetwork.org. The Doe Network. 20 June 2012. Retrieved 5 January 2015
- ^ "PLU’s Conti plays an old-school style" 6 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. The News Tribune. 10 Ocak 2012. Retrieved July 20, 2012
- ^ Hansen, Phil. "48 Women" 3 Temmuz 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Phil Hansen Art website
- ^ "60.Bölüm izle". kanald.com.tr. 6 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2016.
