Galatyalı Amyntas

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Galatya'lı Amyntas sayfasından yönlendirildi)

Amyntas, Trocmi Tetrark, MÖ 36 ve MÖ 25 yılları arasında Galatya ve sınırdaşı birkaç ülkenin Kralı olan ve Strabo'nun isminden bahsettiği[1] çağdaşı Kelt soylusu.

Galatya Kralı Brogitarix'in yine bir Galatya Prensesi olan karısından doğan oğludur. Görünüşe göre ilk önce 300 başlık bir sürüye sahip olduğu Lykaonia'da hüküm sürmüştür.[2] Sonradan Cicero'nun yakın dostu[3] Derbe Antipateri olan prensi öldürerek Romalıların desteği ile Derbe, İsauria ve Kapadokya'nın kontrolünü eline geçirmiştir.DEİOTARİX tarafından Brutus ve Cassius'un yanında Triumvirlere karşı savaşmak için gönderdiği sekreteri AMYNTAS, Filippi savaşından hemen önce (MÖ 42) Marcus Antonius'un tarafına geçmiştir.

Deiotarus'un ölümünden sonra[4] Marcus Antonius tarafından kendine bağlı bir vassal kral olarak GALATYA kralı yapılmıştır (MÖ 37). Plutarch onun adını Aktium Savaşı sırasında Marcus Antonius'un taraftarları arasında sayar ve savaş başlamadan kısa bir süre önce Octavian'ın tarafından geçtiğini ima eder.[5]

Ufak entrikalarınının peşinden koşarken ve çevresindeki dağlıları yola getirmeye uğraşırken Amyntas kendini Homonada,[4] ya da Hoinona'nın[6] efendisi yaptı ve bölgenin prensini öldürttü ancak prensin intikamı geride kalan dul eşi tarafından alındı. Amyntas MÖ 25 yılında pusuya düşürelerek öldürüldü.[4] Amyntas'ın ölümü üzerine GALATYA bir Roma eyaleti yapıldı.

Amyntas'ın oğlu Trocmi'li Artemidoros, Tectosagi prensesi ve Tectosagi Tetrark'ı Amyntas'ın kızı ile evlenmiştir. Bu evlilikten doğan Caius Julius Severus, 98 yılında Bithynia Prokonsüllüğü yapacak olan Caius Julius Bassus'un babasıdır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  • William Smith, (editör); Yunan ve Roma Biyografileri ve Mitolojileri Sözlüğü, "Amyntas (6)" 11 Mayıs 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Boston, (1867), (İngilizce)
  • Barclay Head; Historia Numorum, "Galatya" 23 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., (1911), (İngilizce)
  • Christian Settipani, Les Ancêtres de Charlemagne (France: Éditions Christian, 1989), (Fransızca)

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Strabo, Coğrafya, xii
  2. ^ Ibid.
  3. ^ Cicero, Ad Familiares, xiii. 73
  4. ^ a b c Strabo, ibid.
  5. ^ Plutarch, Paralel Hayatlar, "Marcus Antonius", 61 10 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 63 10 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  6. ^ Yaşlı Pliny, Doğal Tarih, v. 27