Galatasaray Atletizm Şubesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Galatasaray Atletizm Şubesi
Kuruluş Yılı 1908
Takım Renkleri Sarı, Kırmızı
        
Şampiyonlukları 32 Kez (3 şampiyonada)
Başkan Dursun Özbek
Koç Temel Erbek
Galatasaray SK'nın aktif şubeleri

Atletizm

Basketbol (Erkek)

Basketbol (Kadın)

Binicilik

Briç

e-Spor

Futbol (Erkek)

Futbol (Kadın)

Judo

Kürek (Erkek)

Kürek (Kadın)

Satranç

Sutopu (Erkek)

Sutopu (Kadın)

Tekerlekli Basketbol

Tenis

Voleybol (Erkek)

Voleybol (Kadın)

Yelken

Yüzme (Erkek)

Yüzme (Kadın)

Yüzme (Otizm)
Galatasaray SK'nın kapanan şubeleri

Superleague Formula

Galatasaray Atletizm Şubesi, 1908 yılında Galatasaray Lisesi'ne bağlı olarak kuruldu, günümüzde ise Galatasaray SK'nın bünyesindedir. 14 kez Türkiye Kulüplerarası Atletizm Şampiyonası, 16 kez İstanbul Kulüplerarası Atletizm Şampiyonası ve 2 kez de Türkiye Atletizm Süper Ligi şampiyonu oldu. Şube günümüzde sadece erkek takımı ile faaliyet göstermektedir.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Kuruluş dönemi[değiştir | kaynağı değiştir]

Türkiye'nin atletizm ile tanışması, bugünkü Galatasaray Lisesi’nin 1868 yılında Mekteb-i Sultani adıyla tamamen batılı bir eğitim sistemine geçmesiyle başladı.[1] Galatasaray Lisesi'nde öğretim veren başta Monsieur Curel olmak üzere Fransız öğretmenlerin beden eğitimi derslerinde öğrencilere modern sporlar arasında addedilen jimnastik ve atletizm öğretmeye başlamalarıyla adıgeçen okul Türkiye'de atletizmin en önemli yuvalarından biri oldu.[2] 20. yüzyılın hemen başlarından itibaren organize edilen ilk atletizm yarışlarına da katılan sarı-kırmızılı sporcular muhtelif dereceler alırken, Çanakkale Savaşı'nda şehit düşmesi nedeniyle sonradan "şehit" lakabıyla anılacak olan İbrahim Celal, 100 metrede 11 saniye ile rekor kıran "Silifkeli" Şükrü Dölek ve uzun atlamacı Fuat Salih ilk göze çarpan Galatasaraylı atletler oldular.

Birinci dönem altın yıllar[değiştir | kaynağı değiştir]

1922 yılında kurulan Türkiye İdman Cemiyetleri İttifakı'na (TİCİ) dahil olan Türkiye Atletizm Federasyonu'nun faaliyete geçmesiyle Galatasaray, Fenerbahçe, Beşiktaş ile azınlık kulüpleri Kurtuluş ve Beyoğluspor'un katıldıkları resmi yarışlar düzenlenmeye başladı.[1] 1920'li yıllarda giderek güçlenen Galatasaray takımı rakiplerine üstünlüğünü kabul ettirirken, söz konusu yarışlarda büyük kudret gösterdi. Türk atletizm tarihinde ilk Türkiye Ferdi Atetizm Şampiyonası 5 Eylül 1924 tarihinde Eskişehir’de yapıldı ve Ömer Besim Koşalay, Rauf Hasağası, Şekip Engineri, Adil Giray ile Unvan Tayfuroğlu gibi sarı-kırmızılı sporcular Türkiye'nin ilk resmi şampiyonları arasında yer aldılar.[3] Aynı yıl Paris'te düzenlenen Yaz Olimpiyatları'na Galatasaray'dan Koşalay, Hasağası, Engineri ve Tayfuroğlu ve Mazhar Nazım Resmor katılırken,[4] sarı-kırmızılı kulüp millî takıma en çok sporcu verme gururunu yaşadı.[5]

1920'li yıllar boyunca bu rekortmen atletlere Vildan Aşir Savaşır, Semih Türkdoğan, Şinasi Şahingiray ve komple sporcu Nihat Bekdik'in de eklenmesiyle sarı-kırmızılı sporcular birçok dalda rekorları ve bireysel birincilikleri sarı-kırmızılı formaya malettiler.[2] 1928 yılında Amsterdam'da düzenlenen Yaz Olimpiyatları'nda da millî takımın tamamını oluşturan Galatasaraylı atletler (Ömer Besim Koşalay, Şinasi Şahingiray, Mehmet Ali Aybar, Semih Türkdoğan ve Haydar Aşan),[6] 1929 yılında ilk kez düzenlenen İstanbul Kulüplerarası Atletizm Şampiyonası'na katılmayınca ilk şampiyonluğu esasen daha güçsüz bir kadroya sahip olan Beşiktaş Jimnastik Kulübü'ne kaptırdı.[7] Oysaki spor hayatında 29 Türkiye rekoru kırarak, 14 İstanbul, 10 da Türkiye birinciliği kazanan Ömer Besim Koşalay ve 9 Türkiye rekoru kırarak 28 İstanbul ve 12 Türkiye birinciliği kazanan Semih Türkdoğan gibi belki de zamanlarının ötesinde atletlere sahip olan takım Galatasaray'dı.[8]

Ferdi olarak düzenlenen 1931, 1933 ve 1934 yıllarının şampiyonalarında Bahriye ve Fenerbahçe ile çekişen Galatasaray[9] ilk kulüplerarası İstanbul şampiyonluğuna 1935 yılında ulaşırken Rıza Maksut İşman, Cezmi Or, Semih Türkdoğan, Faik Önem, Mehmet Ali Aybar ve Naili Moran gibi aradan yıllar geçse de unutulmayan Galatasaraylı atletler pistlere damgasını vurdu.[2] 1930 yılında Atina’da yapılan Balkan Oyunlarında 100 metrede 11.1 saniyelik derecesiyle ikinci gelen Semih Türkdoğan’ın kazandığı gümüş madalya Türkiye'nin uluslararası yarışmalarda atletizm dalında kazandığı ilk madalya oldu.[1] 14 Temmuz 1933 tarihi ise atletizmde en güçlü konumda bulunan Galatasaray ile bu sporda giderek güçlenen Fenerbahçe'nin ilk ikili karşılaşmalarına da sahne oldu ve sarı-kırmızılı ekip ezeli rakibini 56-52 mağlup etti.[10] Ancak Galatasaray Spor Kulübü'nün tarihindeki en önemli sarsıntılardan biri olan "Ateş-Güneş Olayı" sonucunda birçok değerli sporcunun Galatasaray'dan yeni kurulan Ateş-Güneş takımına geçmesi sonucunda 1933 yılından itibaren Galatasaray atletizm takımı, futbol takımı gibi, güç kaybetmeye başladı.

Duraklama ve gerileme yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

"Ateş-Güneş Olayı"nın olumsuz etkilerini daha ziyade futbol ve atletizmde hisseden Galatasaray, futbolda 1931'de 1949'a kadar İstanbul şampiyonluklardan uzak kalırken,[11] atletizmde de 1935 yılından 1951'e dek İstanbul şampiyonluğu yaşayamadı.

1940'ların sonundaki hamle sarı-kırmızılı takımın eski yıllarındaki kudretini bir ara tekrar ortaya çıkarır gibi oldu. Nitekim uzun mesafeci Cahit Önel ve orta mesafeci Kemal Horulu Londra'da düzenlenen 1948 Yaz Olimpiyatları'nda başarılı sonuçlara imza atarken,[12] Galatasaray İstanbul Şampiyonaları'nda da ikincilikler almaya başladı. 1950 yılında eski kulübüne dönerek yeniden 1953'e kadar başkanlık koltuğuna oturan Yusuf Ziya Öniş bu çabaları daha ileri taşıdı ve 1951 Ocak ayında, 1938 yılına kadar Galatasaray atletizm takımında forma giymiş eski sporculardan müteşekkil bir "atletizm şurası" oluşturdu.[13] Birçok ulusal sporcunun da transferleriyle güçlenen takım 21-22 Temmuz 1951 tarihlerinde Mithatpaşa Stadı'nda gerçekleştirilen İstanbul Şampiyonası'nda 1939'dan beri şampiyonlukları elinde tutan ezeli rakibi Fenerbahçe'nin 82 puanına karşı 93 puan toplayarak 16 yıl aradan sonra şampiyon oldu.[14] Galatasaray'ın başarısı, 4-5 Ağustos 1951 tarihlerinde Fenerbahçe Stadı'nda düzenlenen ilk Türkiye Kulüplerarası Atletizm Şampiyonası'nda da sürdü ve sarı-kırmızılı armada Fenerbahçe'nin Fenerbahçe'nin 26, Harbokulu'nunsa 6 puanına karşı 67 puan toplayarak ilk Türkiye şampiyonu unvanını da kazandı.[15] Aynı dönemde Sevim Con, Necla Evren ve Mesude Dinçcan pistlerdeki ilk Galatasaraylı kadın atletler olarak adlarını duyurdular.[16]

1951 yılında futbolda profesyonelliğin resmen kabulü sonucunda futbol takımının masraflarının artmasına bağlı olarak meydana gelen maddi sıkıntılar sonucunda, 16 yıl aradan sonra kazanılan bu başarıların devamı gelmedi. Galatasaray 1952 yılında Helsinki'de düzenlenen 1952 Yaz Olimpiyatları'nda mücadele eden ulusal takıma Emin Doybak, Kemal Horolu, Cahit Önel ve Erdal Barkay'ı verirken Türkiye'de İstanbul ve Türkiye şampiyonluklarını büyük puan farklarıyla tekrar ezeli rakibi Fenerbahçe'ye terk etti. 1954 yılında ise bu branşta faaliyetler durma noktasına geldi. Öyle ki, takım İstanbul Şampiyonası'nda dereceye giremezken, Türkiye Şampiyonası'nda ise 4 puanla yedinci olabilmişti. Oysaki kulüp 1950'li yıllarda salon ve su sporlarında arka arkaya şampiyonluklar almaktaydı. 22 Eylül 1955 tarihinde Yönetim Kurulu'nun atletizm takımının yeninden kalkındırılması için aldığı kararlar sonucu eski şampiyon ve rekortmen atletlerden Semih Türkdoğan şube kaptanı olarak tam yetkiyle görevlendirilmek istenmişse de[17] Türkdoğan bu görevi kabul etmemiş, atletizm takımı ise Fenerbahçe'nin bu branşına tahsis ettiği 25.000 TL'lik bütçenin karşısında 1.200 TL ayrılmasıyla daha da gerilemiştir. Kaçınılmaz son 1957 yılında gerçekleşmiş ve o yıl atletizm şubesi tamamen kapanmıştır.[18]

Şubenin yeniden kuruluşu ve ikinci altın dönem[değiştir | kaynağı değiştir]

Uzun süren sessizlikten sonra Galatasaray Spor Kulübü Yönetim Kurulu 1961 yılında nihayet şubenin canlandırılmasına karar verdi ve 29 Eylül 1961 tarihinde alınan kararla bu görevi eski atletlerden Refik Tiryakioğlu'na havale etti. 1962 yılından itibaren güçlü bir kadroyla resmi müsabakalara katılmaya başlayan Galatasaray takımı, 8-9 Haziran 1963 tarihinde Mithatpaşa Stadı'nda gerçekleştirilen İstanbul Şampiyonası'nda Fenerbahçe'nin 76 puanına karşılık 93 puan toplayarak şampiyon olurken ezeli rakibinin 1939'dan beri sürdürdüğü üstünlüğe de son veriyordu.[19]

1966 yılında ise Galatasaray bu defa Türkiye Kulüplerarası Atletizm Şampiyonası'nda Fenerbahçe'nin 1952'den beri sürdürdüğü hegemonyayı sonlandırdı. Ağustos ayında Ankara'da düzenlenen şampiyonada, Seyfi Alanya'nın önderliğinde 1964 yılında kurularak atletizmde büyük bir kuvvet haline gelen Mersin Amatör Atletizm Kulübü'nün 24.388 puanına karşı, 24.897 puan toplayan sarı-kırmızlı ekip 1983'e kadar sürecek üstünlük dönemini başlattı. 1967-1975 dönemi Galatasaray'ın Türkiye şampiyonalarındaki en önemli rakibi Mersin takımı oldu. Galatasaray bu dönemde rakibinin 1967, 1968, 1972 ve 1975 yıllarındaki 4 şampiyonluğuna karşılık 1969, 1970, 1971, 1973 ve 1974 yıllarında 5 Türkiye şampiyonluğu aldı.[20]

1976 yılından sonra ise Galatasaray atletizm takımı pistlerde adeta rakipsiz hale geldi. Devlet kuruluşlarında kadrosuz memur çalıştırılmamasının Mayıs 1975'te TBMM'de yasalaşması üzerine, Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü'ne bağlı bölgelerde fahri olarak hizmet yapan müdürler görevden alınmaya başlandı. Bu bağlamda, Mersin Amatör Atletizm Kulübü'nü dönemin en güçlü atletizm takımlarından biri haline getiren Seyfi Alanyalı da görevden ayrılmak zorunda kaldı. Mersinli atletler 1975 Türkiye Şampiyonası'nda bu kararı pankart açarak ya da yarışları boykot ederek protesto eden 20 Mersin atleti 10 Ağustos 1976'da 6 ay hak mahrumiyeti cezasına çarptırılınca.[21] Galatasaray 1976 Türkiye Şampiyonası'nda rahat bir şampiyonluk aldı ve 1980 yılına kadar hemen hemen rakipsiz şampiyon oldu.[22] Sprinterler Ömer Şakar ve Murat Akman, orta mesafeci Necdet Ayaz, uzun atlamacı Gürol Dinsel, gülleci ve diskçi Turan Kahraman, üç adım atlamacılar Temel Erbek ve Tayfun Demiralay, çekiççi Uğur Sel, sırıkla atlamacı Gürsel Akay ve ciritçi İbrahim Kabal 1976, 1977, 1978, 1979 ve 1980 yıllarındaki şampiyonlukların yıldızları olurken Galatasaray müteakip şampiyonluk için 1983'ü beklemek zorunda kaldı. Zira, 1981 şampiyonasının en büyük favorilerinden olan olan Galatasaray, Atletizm Şube Kaptanı Türker Aslan'ın şampiyona öncesinde 3 Ekim 1981 tarihinde yaptığı basın toplantısında "masabaşı oyunlar oynandığını" öne sürmesiyle, şampiyonadan çekildiğini açıkladı.[23] 1982 yılında ise Galatasaray Şampiyonayı ilk sırada bitirmesine rağmen, uzun atlamacı Temel Erbek'in Ankara Amatör Atletizm Kulübü'nden İhsan Duygulu ile kavga etmesi sonucu iki sporcunun da diskalifiye edilmesi nedeniyle tüm atlayışlarında kulübüne kazandırdığı puanlar silindi. Puanlama konusunun iletildiği Avrupa Atletizm Federasyonu tarafından yapılan sıralama sonucunda Galatasaray üçüncülüğe düşürüldü. Silahlı Kuvvetler Gücü şampiyon oldu.[24]

İstanbul Şampiyonalarında ise 1965 yılından 1983 yılına kadar 12 şampiyonluk kazanan Galatasaray, iki şampiyonluğu 4x400 metre bayrak yarışında rakibine dirsek attığı için diskalifiye olan sporcusunun kaybettirdiği puanlar nedeniyle 1968 yılında Fenerbahçe'ye ve Türkiye Şampiyonası'na daha iyi hazırlanmak amacıyla iştirak etmediği 1979 yılında İTÜ'ye kaybetti.[25] 1975, 1976, 1977, 1980 ve 1982 yıllarında ise bu şampiyonanın çeşitli nedenlerle düzenlenememesi Galatasaray'ı kazanabileceği beş muhtemel şampiyonluktan etti.

1981 ve 1982'de Türkiye şampiyonluğundan uzak kalan sarı-kırmızılı takım 1983 yılında ilk kez iki kademeli düzenlenen Türkiye Şampiyonası'nda Silahlı Kuvvetler Gücü'nün 64.565 puanına karşı 64.578 puanla kıl payı şampiyon oldu. 1984 yılı ise Galatasaray'ın atletizmdeki ikinci altın dönemin son ermeye başladığı yıl oldu. Önce 4-5 Ağustos 1984 BJK İnönü Stadyumu'nda yapılan İstanbul Şampiyonası'nda 29.896 puan toplayan sarı-kırmızlı takım, 29.921 puan toplayan ezeli rakibi Fenerbahçe'ye şampiyonluğu kıl payı kaybederken.[26] 22-23 Eylül 1984 tarihlerinde BJK İnönü Stadyumu'nda tamamlanan Türkiye Şampiyonası'nda da 63.095 toplamasına rağmen, 63.211 toplayan Fenerbahçe'ye bu şampiyonluğu da kıl payı yitiriyordu.[27]

1986 yılında Mehmet Terzi ve Mehmet Yurdadön gibi önemli uzun mesafe koşucularını Şişecam Paşabahçe'ye kaybeden Fenerbahçe'ye karşı kapanan İzmir Yu-Pi takımının ulusal sporcularını alınca kuvvetlenen Galatasaray[28] 24-25 Mayıs 1986'da İnönü Stadyumu'nda düzenlenen İstanbul Kulüplerarası Atletizm Şampiyonası'nda 30.053 puanla, 2-3 Ağustos 1986'da İzmir'de tamamlanan Türkiye Kulüplerarası Atletizm Şampiyonası'nda da 64.140 puanla özlediği şampiyonluklara ulaştı.

1987 yılında kurulan Türkiye Deplasmanlı Atletizm Ligi'nde Galatasaray ilk şampiyonluğunu 1988 yılında aldı. 28 Ağustos 1988 tarihinde 6. kademe müsabakalarında 5. kademeye kadar liderliğini sürdüren Fenerbahçe'yi geçen sarı-kırmızlılar son kademelerde de liderliği kaptırmadı ve şampiyonluğa ulaştı. 1989 yılında ise ikinci şampiyonluğunu elde eden takım 1990'dan itibaren ulusal sporcularını tek tek Fenerbahçe'ye kaptırdı ve Galatasaray'ın atletizmdeki ikinci altın dönemi bu şekilde sona ermiş oldu.

Durgun yıllar[değiştir | kaynağı değiştir]

Galatasaray 1990 yılından 1992 yılına kadar Fenerbahçe ile rekabetini sürdürdüyse de 1993'ten itibaren iyice güç kaybına uğradı. Anılan yılda Atletizm Ligi'nde ilk kez ilk üçe giremedi[29] ve bu durum futbol takımının Manchester United'ı eleyerek UEFA Şampiyonlar Ligi'nde oynamaya hak kazanan ilk Türk takımı olduğu dönemde Kongre'de Yönetim Kurulu'nun eleştirilere uğramasına yolaçtı.[30]

Alınan kararlar doğrultusunda altyapıya daha büyük önem veren Galatasaray genç erkekler kategorisinde 1994, 1995 ve 1996 yıllarında Türkiye şampiyonu olurken, Avrupa Şampiyon Kulüpler Kupası'nda B Grubunda 1995 ve 1997 yıllarında sırasıyla Belçika ve Hırvatistan'da dördüncülüğe ulaştı; 1996 yılındaysa İstanbul'da Bayer Uerdingen'in ardından çok küçük bir puan farkıyla Avrupa B Grubu Gençler ikincisi oldu.[31] Ancak A takımı etkileyen bütçe sorunları bu dönemde genç takımın bazı sporcularının protesto amacıyla bazı yarışmalara katılmamaları gibi olaylara da rastlanmasına yolaçtı.[32]

1990'lı yılların ikinci yarısı Galatasaray Spor Kulübü'nün futbol ve sutopunda hem Türkiye hem de Avrupa'da büyük başarılarına sahne olurken, basketbol, voleybol, kürek ve yüzmede gerileme başladı. Bu durumdan atletizm takımı da nasibini alırken Fecri İdin ve Fatih Eryıldırım gibi rekortmen atletler yetiştiren Galatasaray 1997 yılında gençler şampiyonluğunu da Çimentaş'a kaptırdı.[33] Genç takımın gerilemesi A takıma da yansıdı. 2002 yılında Atletizm Ligi'nde ilk üçte yer bulamayarak dördüncülüğe gerileyen sarı-kırmızılı ekip,[34] 2003 sezonunda ise 11-12 Ağustos 2003 tarihlerinde Ankara'da yapılan finallerde Eskişehir Amatör Atletizm Kulübü ile birlikte son iki sırada yer alarak küme düştü.[35]

Yeniden yapılanma ve istikrar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kulüp başkanlığını Özhan Canaydın'dan 2008 yılında devralan Adnan Polat'ın atletizme kaynak ayırmasıyla tekrar canlanan Galatasaray atletizmi 30-31 Ağustos 2010'da tamamen genç sporculardan kurulu kadrosuyla Türkiye üçüncülüğüne ulaşmayı başardı.[36] Takım, 2011 yılında Türkiye dördüncüsü,[37] 2012'den 2019 yıllarına kadar ise Fenerbahçe ve Enka'nın ardından tekrar Türkiye üçüncüsü oldu.[38] 2020 yılında ligi 4. sıradan bitiren takım, 2021 ve 2022 yıllarında ise tekrar Enka ve Fenerbahçe'nin ardından Türkiye üçüncüsü oldu. Şube günümüzde sadece erkek takımı ile faaliyet göstermektedir.

Sporcular[değiştir | kaynağı değiştir]

Galatasaray Atletizm Şubesi'nde spor yapmış önemli sporcular şu şekildedir:

  • Şehit Celal İbrahim (İlk Türk Atlet)
  • Silifkeli Şükrü Halil Dölek (ilk rekortmen sprinter)
  • Fuat Salih
  • Rıza Salih
  • Vildan Aşil Savaşır (rekortmen, Türkiye şampiyonu ve 3 yıl Atletizm Federasyonu Başkanı)
  • Ömer Besim Koşalay (Millî takımın ilk kaptanı, 29 Türkiye rekoru, 10 Türkiye şampiyonluğu)
  • Semih Türkdoğan (Türkiye'nin ilk Balkan şampiyonu)
  • Mehmet Ali Aybar (Türkiye İşçi Partisi'nin eski lideri ve Sosyalist Devrim Partisi'nin kurucu genel başkanı)
  • Rauf Hasağası (7 Türkiye rekoru)
  • Naili Moran (Aynı zamanda yüzme, boks ve basketbolda milli, 19 yıl Atletizm Federasyonu Başkanı)
  • Nihat Bekdik (aynı zamanda futbolda milli, 2 Türkiye rekoru)
  • Faik Önem (Balkan şampiyonu, 7 Türkiye rekoru, 5 Türkiye şampiyonluğu)
  • Cezmi Or (5 Türkiye rekoru, 5 Türkiye şampiyonluğu; tifo nedeniyle 24 yaşında hayatını kaybetti)
  • Jerfi Fıratlı (aynı zamanda yüzücü ve 11 yıl Atletizm Federasyon Başkanı)
  • Toma Balcı (11 Türkiye rekoru, 15 Türkiye şampiyonluğu)
  • Cahit Önel (Doğu Akdeniz şampiyonu,21 Türkiye rekoru, 13 Türkiye şampiyonluğu)
  • Erdal Barkay (Doğu Akdeniz şampiyonu)
  • Şinasi Şahingiray (7 Türkiye rekoru, İnönü Stadı'nın kontrol mimarlarından)
  • Suat Hayri Ürgüplü (20 Şubat 1965-27 Ekim 1965 arasında Başbakan)
  • Turhan Kahraman (8 Türkiye şampiyonluğu)
  • Teoman Smith (4 Türkiye şampiyonluğu)
  • Temel Erbek (14 Türkiye şampiyonluğu)
  • Murat Akman (5 Türkiye şampiyonluğu)

Şampiyonluklar[değiştir | kaynağı değiştir]

Türkiye Kulüplerarası Atletizm Şampiyonası (1951-1987)[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Şampiyon (14): 1951, 1966, 1969, 1970, 1971, 1973, 1974, 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1983, 1986.
  • İkinci (8): 1952, 1962, 1963, 1967, 1972, 1975, 1984, 1987.
  • Üçüncü (5): 1953, 1964, 1968, 1982*, 1985.
  • Yedinci (1): 1954
  • Katılmadı (7): 1957, 1958, 1959, 1960, 1961**, 1965***, 1981****.

(*) Galatasaray 1982 Şampiyonası'nı ilk sırada bitirmesine rağmen, uzun atlamacı Temel Erbek'in Ankara Amatör Atletizm Kulübü'nden İhsan Duygulu ile kavga etmesi sonucu iki sporcunun da diskalifiye edilmesi nedeniyle tüm atlayışlarında kulübüne kazandırdığı puanlar silindi. Puanlama konusunun iletildiği Avrupa Atletizm Federasyonu tarafından yapılan sıralama sonucunda Galatasaray üçüncülüğe düşürüldü. Silahlı Kuvvetler Gücü şampiyon oldu.[24]

(**) Galatasaray Atletizm Şubesi kapalı olduğundan 1957-1961 arasındaki şampiyonalara katılamadı.

(***) 1965 yılında İstanbul Kulüplerarası Atletizm Şampiyonası'nda birinciliğe ulaşan Galatasaray, Türkiye şampiyonluğunun da en büyük favorilerinden biriyken, şampiyona öncesinde organizasyon komitesine hiçbir sporcusunun lisansını ibraz etmeyince puantajdan çıkarıldı.[39]

(****) 1981 şampiyonasının en büyük favorilerinden olan olan Galatasaray, Atletizm Şube Kaptanı Türker Aslan'ın şampiyona öncesinde 3 Ekim 1981 tarihinde yaptığı basın toplantısında "masabaşı oyunlar oynandığını" öne sürmesiyle, şampiyonadan çekildiğini açıkladı.[40] Galatasaray'a destek olan Fenerbahçe'nin de çekilmesiyle Türkiye Kulüplerarası Atletizm Şampiyonası tarihte ilk ve son kez iki ezeli rakibin yokluğunda yapıldı.[41]

İstanbul Kulüplerarası Atletizm Şampiyonası (1929-1988)[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Şampiyon (16): 1935, 1951, 1963, 1965, 1966, 1967, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1978, 1981, 1983, 1986.
  • İkinci (7): 1939, 1946, 1949, 1950, 1964, 1968*, 1984, 1985.
  • Üçüncü (2): 1947, 1952.
  • Katılmadı (10): 1929, 1930**, 1958, 1959, 1960, 1961***, 1979****, 1987, 1988*****.

(*) 4x400 metre bayrak yarışında rakibine dirsek atan Galatasaraylı sporcu diskalifiye edilince sarı-kırmızılıların aldığı puan silindi ve Fenerbahçe şampiyon oldu.
(**) Dönemin en güçlü kadrosuna sahip olan Galatasaray, 1929 ve 1930 şampiyonalarına katılmayınca İstanbul birinciliğini Beşiktaş Jimnastik Kulübü kazandı.
(***) Galatasaray Atletizm Şubesi 1957-1961 arasında kapalı kaldığından, sarı-kırmızılı takım bu dönemdeki şampiyonalarda boy gösteremedi.[42]
(****) Galatasaray, Türkiye Şampiyonası'na daha iyi hazırlanmak amacıyla 1979 Şampiyonasına katılmadı.
(*****) Galatasaray, önemi kalmadığı için 1987 ve 1988 Şampiyonalarına katılmadı. 1987 yılında çok kademeli Türkiye Atletizm Ligi kurulduğundan 1989 yılından itibaren İstanbul Kulüplerarası Atletizm Şampiyonası düzenlenmedi.

Türkiye Atletizm Süper Ligi (1987- )[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Şampiyon (2): 1988, 1989.
  • İkinci (4): 1987, 1990, 1991, 1992.

Türkiye Gençler Atletizm Şampiyonası (1985- )[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Şampiyon (3): 1994, 1995, 1996.

Avrupa Başarıları[değiştir | kaynağı değiştir]

Avrupa Gençler Şampiyon Kulüpler Kupası[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 1995 - Belçika, Gençler Avrupa Şampiyon Kulüpler Kupası B Grubu - Dördüncü
  • 1996 - İstanbul, Gençler Avrupa Şampiyon Kulüpler Kupası B Grubu - İkinci
  • 1997 - Hırvatistan, Gençler Avrupa Kulüpler Kupası B Grubu - Dördüncü

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c "Türkiye Atletizm Federasyonu resmi sitesi, "Atletizm Tarihi"". 25 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2012. 
  2. ^ a b c "Galatasaray SK resmi sitesi, "Tarihçe bölümü"". 25 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2012. 
  3. ^ Tercüman Spor Ansiklopedisi; Cilt:3, İstanbul (1982)
  4. ^ Spor Genel Müdürlüğü resmi sitesi-1924 Olimpiyatları'nda Türkiye[ölü/kırık bağlantı]
  5. ^ Atabeyoğlu, Cem; "Türk Spor Tarihi Ansiklopedisi 1453-1991", İstanbul (1991) s.91
  6. ^ Atabeyoğlu, Cem; "Türk Spor Tarihi Ansiklopedisi 1453-1991", İstanbul (1991) s.105
  7. ^ Dağlaroğlu, Rüştü, "Fenerbahçe Spor Kulübü Tarihi (1907-1957)", İstanbul (1957) s. 499
  8. ^ Ünis, Tevfik, "Galatasaray", İstanbul (1988), s. 51
  9. ^ Türk Spor dergisi, 12 Eylül 1931, s. 7
  10. ^ Dağlaroğlu, Rüştü, "Fenerbahçe Spor Kulübü Tarihi (1907-1987)", İstanbul (1988) s. 423
  11. ^ ""Türk futbolu" sitesi, eski İstanbul Ligleri sıralamaları". 12 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2012. 
  12. ^ ""Sports-reference" sitesi, Londra Yaz Olimpiyatlarında Türk atletizm takımı". 20 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2012. 
  13. ^ "Milliyet, 6 Ocak 1951". 22 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2012. 
  14. ^ "Cumhuriyet, 23 Temmuz 1951". 4 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2012. 
  15. ^ "Cumhuriyet, 6 Ağustos 1951". 4 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2012. 
  16. ^ "Galatasaray SK resmi sitesi "Atletizm tarihçesi"". 25 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2012. 
  17. ^ "Milliyet, 23 Eylül 1955". 22 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2012. 
  18. ^ Galatasaray dergisi, Aralık 1993 sayısı, İstanbul (1993), s. 9
  19. ^ "Cumhuriyet, 10 Haziran 1963". 17 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2012. 
  20. ^ "Türkiye Kulüplerarası Atletizm Şampiyonası". 9 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2012. 
  21. ^ "Milliyet, 11 Ağustos 1976". 22 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2012. 
  22. ^ Tekil, Neriman; "Atletizm Almanak '82", İstanbul (1982), s.185-186
  23. ^ Tekil, Neriman "Atletizm Almanak '82", İstanbul (1982), s. 181
  24. ^ a b "Milliyet, 29 Ekim 1982". 22 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2012. 
  25. ^ "İstanbul Kulüplerarası Atletizm Şampiyonası". 6 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2012. 
  26. ^ "Milliyet, 6 Ağustos 1984". 22 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2012. 
  27. ^ Cumhuriyet, 24 Eylül 1984[ölü/kırık bağlantı]
  28. ^ Dağlaroğlu, Rüştü; "Fenerbahçe Spor Kulübü Tarihi 1907-1987", İstanbul (1988) s. 432-433
  29. ^ "Cumhuriyet, 30 Ağustos 1993". 7 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2012. 
  30. ^ Galatasaray dergisi, Aralık 1993, s.3
  31. ^ [Galatasaray SK resmi sitesi-Atletizmde başarılar]
  32. ^ "Cumhuriyet, 18 Temmuz 1996". 24 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2012. 
  33. ^ "17 Ağustos 1998". 22 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2012. 
  34. ^ "Maraton Türk sitesi, 2002 Türkiye Ligi sonuçları". 16 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2012. 
  35. ^ "Milliyet, 13 Ağustos 2003". 22 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2012. 
  36. ^ "Galatasaray SK resmi sitesi atletizm haberleri". 5 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2012. 
  37. ^ "Türkiye Atletizm Federasyonu resmi sitesi". 18 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2012. 
  38. ^ "Türkiye Atletizm Federasyonu resmi sitesi". 10 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2012. 
  39. ^ "Milliyet, 3 Ekim 1965". 22 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2012. 
  40. ^ "Milliyet, 3 Ekim 1981". 22 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2012. 
  41. ^ "Milliyet, 6 Ekim 1982". 22 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2012. 
  42. ^ "Milliyet, 30 Eylül 1961". 22 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2012. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]