Gülen Davası

Bağlantı ekle
Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Gülen davası sayfasından yönlendirildi)
Gülen Davası
Esas no: 2000/124
Mahkeme
DavacıKamu Hakları
SavcılıkT.C. Ankara Devlet Güvenlik Mahkemesi Cumhuriyet Başsavcılığı
SanıkFethullah Gülen
İddiaLaik Devlet yapısını değiştirerek yerine dini kurallara dayalı bir devlet kurmak amacıyla yasadışı örgüt kurup bu amaç doğrultusunda faaliyetlerde bulunmak
İstemSanığın ilgili kanunlara göre cezalandırılması
Emanette bulunan suç eşyalarının müsaderesi
Uygulanan kanun2845 S.lı Kanun md. 9, 20
TMK md. 1, 7/1
576 S.lı TCK md. 31, 33, 36, 40
Karar tarihi
  • 10 Mart 2003
  • 5 Mayıs 2005 (Yeniden yargılama)
Karar
  • Davanın, kesin hükme bağlanmasının ertelenmesi; aynı suçun beş yıl içinde tekrar işlenmemesi durumunda ortadan kalkması
  • Beraat (Yeniden yargılama)
Temyiz mahkemesi
KararOnama
Kesin kararBeraat

Fethullah Gülen Davası, 1999 yılında Ankara Devlet Güvenlik Mahkemesi Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından başlatılan soruşturma neticesinde, 22 Ağustos 2000 tarihinde Fethullah Gülen aleyhine laik devlet yapısını değiştirerek dini kurallara dayalı bir devlet kurmak suçuyla açılan davadır. İddianamaye göre Gülen; ''laik, demokratik ve sosyal bir hukuk devleti olan Türkiye Cumhuriyeti'ni sona erdirip, yerine şer'i yasaların hakim olduğu İslam devletini kurmak için okullarında beyinlerini yıkadığı gençlik ile oluşturacağı toplumu kullanmayı'' planlamıştır.[1]

Mart 2007'de Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesi Terörle Mücadele Yasası gereğince suçun oluşmadığı hükmüne vararak, sanık Fethullah Gülen'in savılan suçtan beraat etmesine karar vermiştir. Haziran 2008'de de Yargıtay Genel Kurulu tarafından Gülen'in beraati oybirliğiyle onanmıştır.

Davanın Gelişimi[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu davanın açılmasına 18 Haziran 1999 tarihinde [2] bazı ulusal televizyon kanallarında yayınlanan videolar sebep olmuştur. Gülen'e bu görüntüler nedeniyle, Türkiye'de, laik düzeni yıkarak, yerine şeriata dayalı bir İslam Devleti kurmak için taraftarlarını dinî bir ayaklanmaya teşvik ettiği suçlamaları yöneltildi. Bunun üzerine, 2000 yılında Türkiye Cumhuriyeti'ni devirmek amacıyla yasadışı terör örgütü kurmaktan dava açılmış, 2008 yılında cürüm ve şiddete başvurarak teşekkül oluşturduguna dair delil olmadığından beraat etmiş ve karar Yargıtay Ceza Genel Kurulunca da oybirliği ile onanmıştır.

18 Haziran 1999 tarihinde televizyon kanallarında yayınlanan bu[3] konuşmasında, cemaatini devlet bürokrasisindeki mevcudiyetlerini, kendilerini fazla belli ettirmeden, göze batmadan, uygun ortam koşulları oluşana kadar sürdürmeye teşvik ettiği öne sürüldü:[4]

"Adliyede, Mülkiyede veya başka bir hayati müessesede bizim arkadaşlarımızın mevcudiyeti, öyle ferdi mecburiyetler şeklinde ele alınıp öyle değerlendirilmemelidir. Yani bunlar gelecek adına bizim o ünitelerde garantimizdir. İstikbale yürümek için, sistemin püf noktalarını keşfedin. Hâlâ bu sistem devam ediyor. Bu sistem içinde arkadaşlarımız istikbale yürüyeceklerdir. Öyleyse o sistemin püf noktalarını bilmeleri lazım, keşfetmeleri lazım. Aşmaları lazım. Bu da meselenin diğer bir yanıdır. Kuvvet dengesi olmadığı bir yerde kuvvete başvurmayacaksınız. Teknik-taktik yerinde sizin kalbiniz önemli. Dıştan bizi bazıları korkaklıkla itham edecekler. Fırsat bulup, hep yolunuza devam ediyorsanız, yine orada o esnekliği gösterecek, o eksantriği kullanacak, geriye çekiliyor gibi yapacak, fakat adımlarınızı daha açıp ileriye gideceksiniz. İster Mülkiyede çalışan arkadaşlarımız olsun, ister Adliyede çalışan arkadaşlarımız olsun herkes için söz konusudur bu. Sivrilmeden, mevcudiyetinizi hissettirmeden çok ilerlere gitme. Mutlaka riayet edilmesi lazım. Müslümanların belli bir noktaya ve kıvama gelecekleri ana kadar bu şekilde hizmete devam etmeleri şarttır. Erken vuruş diyeceğim çıkışlar yaparlarsa, dünya Cezayir'deki gibi başlarını ezer. Zayiata meydan verilmemeli. Çok dikkatli ve çok tedbirli, temkinli hareket etme mecburiyeti var. Bu hizmetin içinde bulunanlar, bu hizmete göre hizmet vermek isteyenler, her birisi dünyayı idare edebilecek birer diplomat gibi hareket etmeli"[5]

Gülen, 24 Eylül 2001 tarihinde kendi sitesinde yazdığı açıklamalarda video kasetlerdeki ifadelerin belli çevrelerce çarpıtıldığını sadece kasetlerin bazı bölümlerin alındığını, asıl söylenmek istediğinin kasetlerdeki sözlerinden farklı olduğunu ifade etti.[6]

Davanın Açılması[değiştir | kaynağı değiştir]

Ankara 2 No'lu Devlet Güvenlik Mahkemesi tarafından 22 Ağustos 2000 tarihinde Fethullah Gülen hakkında "Laik Devlet yapısını değiştirerek yerine dini kurallara dayalı bir devlet kurmak amacıyla yasadışı örgüt kurup bu amaç doğrultusunda faaliyetlerde bulunmak " gerekçesiyle 10 yıla kadar ağır hapis istemi ile yargılama başlatıldı ve gıyabi tutuklama kararı alındı.[7]

Erteleme[değiştir | kaynağı değiştir]

Yargılama, kamuoyunda daha sonra Rahşan Affı diye anılmaya başlanan 21 Aralık 2000 tarihinde çıkarılan 4616 sayılı 23 nisan 1999 tarihine kadar işlenen suçlardan dolayı şartla salıverilmeye, dava ve cezaların ertelenmesine dair kanundaki maddeye göre 5 yıl süre ile ertelendi. Bu süre içinde Fethullah Gülen'in aynı tür veya daha ağır bir suç işlemesi durumunda yargılamanın yeniden başlaması kararlaştırıldı.[8][9]

Yeniden Yargılama[değiştir | kaynağı değiştir]

5 Mayıs 2006'da 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu'nun "terör tanımı" başlıklı 1. maddesinde yapılan değişiklik ile terör örgütü tanımına cürüm işleme ve silahlı eylem şartı getirildi. Yeni terör kanununa göre Gülen'in avukatları Mahkemeye başvuruda bulundu.

Beraat[değiştir | kaynağı değiştir]

Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesi Emniyet Müdürlüğü'nden istenen raporda Fethullah Gülen'in cebir ve şiddet içeren bir suça karışmadığı bildirildi.

Mahkeme, af nedeniyle daha önce 5 seneliğine ertelenmiş olan ve tekrar görülen davada Terörle Mücadele Yasası gereğince suçun oluşmadığı hükmüne vararak sanığın beraatine karar verdi. Mart 2007 de Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesi'nin verdiği karar Yargıtay 9. Ceza Dairesi tarafından onayladı [10][11][12]

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı Yargıtay 9. Ceza Dairesinin TMK kapsamında verdiği beraat kararına itiraz etti. Savcılık davanının TMK kapsamında değil TCK 765 sayılı TCK'nın 313/2-4 maddesine göre cürüm işlemek için teşekkül oluşturmak suçuna göre bakılmasını istedi. Savcılık, Gülen'in Türkiye'de mevcut Anayasal düzeni değiştirmek ve laiklik ilkesini de kaldırarak, yerine şeriat esaslarına dayalı devlet kurmak amacında olduğu, aşamaları, tebliğ, cemaat ve cihat temelinde, yurt içinde ve dışında dershane, okul, üniversite, yurt, hazırlık kursları ve kurduğu şirketler aracılığıyla eğitimli bir kadro ve ekonomik bir güç oluşturarak, yönetimde teşkilatlanmayı, devlet idaresini ele geçirmeyi hedeflediği, sanık Fethullah Gülen'in yurt dışına çıktığı 21 Mart 1999 tarihinden sonra da aynı amaç doğrultusunda faaliyetlerini sürdürdüğü, teşekkülün varlığını koruduğunu iddia etti.[13][14] Ancak Yargıtay Başsavcılığının talebi reddedildi ve Haziran 2008 de Yargıtay genel kurulu tarafından Gülen'in oybirliğiyle beraati onandı.[15]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Fetullah Gülen DGM Dosyası". Devlet Güvenlik Mahkemesi. 2000. 7 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2020. 
  2. ^ [ http://arsiv.sabah.com.tr/2006/09/26/gnd126.html 25 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Gülen, inzivaya çekildi]
  3. ^ "Hürriyet, 20 Haziran 1999, Pazar". 20 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2011. 
  4. ^ "Gülen'i ağlatan kaset!, Sabah, 2005". 12 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2011. 
  5. ^ "Fethullah Gülen, Devleti Nasıl Ele Geçireceklerini Anlatıyor. (1999)". 14 Temmuz 2020. 7 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2020. 
  6. ^ "Gülen'in hakkındaki video kasetlerine verdiği cevap". 3 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2011. 
  7. ^ "Ankara 2. No'lu DGM'nin Fethullah Gülen hakkında gıyabi tutuklama kararı". 22 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2009. 
  8. ^ "Fethullah Gülen de af kapsamında, 10 Mart 2003 Radikal". 29 Aralık 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2009. 
  9. ^ "Ankara 2 No'lu DGM, 4616 Sayılı Yasa Uyarınca Erteleme Kararı Verdiği Gülen Davasının Gerekçeli Kararını Açıkladı". 23 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2009. 
  10. ^ "Yargıtay’dan Fethullah Gülen’in beraatine onay", NTVMSNBC 23 Ocak 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. URL erişim tarihi: 9 Mart 2008.
  11. ^ "Yargıtay Gülen'in beraatını onadı", ATV Haber. 27 Şubat 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. URL erişim tarihi: 9 Mart 2008.
  12. ^ Yargıtay'ın karar metni:Sanığın cebir ve şiddet kullanarak baskı, korkutma, yıldırma, sindirme veya tehdit yöntemlerinden biriyle Anayasa'da belirtilen Cumhuriyet'in varlığını tehlikeye düşürmek, niteliklerini ve laik düzeni değiştirmek, devlet otoritesini zaafa uğratmak veya yıkmak veya ele geçirmek amacına yönelik olarak suç işlemek üzere terör örgütü kurduğu veya yönettiği yolunda mahkumiyetine yeterli kesin delil bulunmadığı...
  13. ^ Gülen'in beraat kararının onanmasına itiraz [ölü/kırık bağlantı]
  14. ^ "Fethullah Gülen'e Yargıtay darbesi". 23 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2009. 
  15. ^ "Habertürk". 24 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2020. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Gülen_Davası&oldid=29473546" sayfasından alınmıştır