Esma Sultan (III. Ahmed'in kızı)
| Esma Sultan | |
|---|---|
| Doğum | 14 Mart 1726 Topkapı Sarayı, İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu |
| Ölüm | 13 Ağustos 1788 (62 yaşında) Kadırga Sarayı, İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu |
| Defin | Eyüpsultan, İstanbul |
| Eş(ler)i | Damat Yakup Paşa Yusuf Paşa Muhsinzade Mehmed Paşa |
| Hanedan | Osmanlı Hanedanı |
| Babası | III. Ahmed |
| Annesi | Hanife Kadın |
| Dini | İslam |
Esma Sultan (d. 14 Mart 1726, İstanbul - ö. 13 Ağustos 1788, İstanbul), Osmanlı Padişahı III. Ahmed'in kızı, III. Mustafa ile I. Abdülhamid'in kız kardeşi.
Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]
Doğum[değiştir | kaynağı değiştir]
Esmâ Sultan, 14 Mart 1726'da Topkapı Sarayı'nda doğdu. Babası III. Ahmed ve annesi Hanife Kadın'dı.[1][2]
Evlilikler[değiştir | kaynağı değiştir]
1743'te kuzeni Sultan I. Mahmud Yakub Paşa ile evliliğini ayarladı. Evlilik Şubat 1743'te Kadırga Sarayı'nda gerçekleşti. Yakub Paşa aynı yıl öldü. Ölümünden sonra Adana Valisi Yusuf Paşa ile evlendi. Ölümünden sonra, 24 Haziran 1758'de Kadırga Sarayı'ndaki vezir Muhsinzade Mehmed Paşa ile evlendi.[1] 1765 ve 1768 yılları arasında Sadrazam olarak görev yaptı. 1774 yılında ölene kadar.[3][4]
Batı'yı merak ettiği söyleniyor. Uzun yıllar Türk hükûmetine askeri danışman olarak hizmet veren Macar asilzade Baron de Tott'in karısını ve kayınvalidesini aldı. Onlarla Avrupalı kadınların özgürlüğünü tartıştı ve genç yaşta kendisiyle evli olan ve ona çocuk gibi davranan yaşlı bir adamla olan memnuniyetsizliğini dile getirdi. Paşa öldü, daha sonra genç bir erkekle daha çok sevdiği için evlendi, ancak prenseslerin kocasını uzak valiliklere gönderme uygulaması onları ayrı tuttu.[5]
Özellikleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Esma Sultan, taç devletlerini, korumaları arasında bölünen ve ajanlar ve taşeronlar tarafından yönetilen mâlikane sözleşmelerine dönüştürdü. Erkek meslektaşlarından birinin adı kendi başına yüklenici olarak göründü.[6]
Esma aynı zamanda merhum kocası Mehmed Paşa'nın Vâsıf'ın Anadolu'dan aldığı ön gelirden elde edeceği sözü vermesinden de şikayet etti. Onu hibeyi çalmakla suçladı, ona el koydu ve kendi müvekkiline devretti. Sultan'a çok yakın olduğu ve Vâsıf'ın etkili patronları olmadığı için, kendi adına müdahale edecek kimseyi bulamadığı ve iş ve gelir olmadan kaldı.[7]
Esma Sultan, Eyüp Bahariye'de Prenses Hançerli Sultan'ın konağına atandı. Ayrıca Ortaköy'de bir sahil sarayı ve Terkos'ta bir çiftlik sahibi oldu.[3]
Hayır Kurumları[değiştir | kaynağı değiştir]
Esma Sultan, 1779'da Kadırga Meydanı'ndaki namazgah yakınında merhum kocası Mehmed Paşa'nın ruhuna bir çeşme yaptırdı.[8] 1781 yılında aynı yerde kendi adına bir çeşme.[3][9]
Ölüm[değiştir | kaynağı değiştir]
Esma Sultan, 13 Ağustos 1788'de[1]'da Kadırga Sarayı'nda altmış iki yaşında öldü ve Eyüp'teki Muhsinzade Mehmed Paşa Türbesi'ne gömüldü.[10]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b c Sakaoğlu 2008, s. 441.
- ^ Uluçay 2011, s. 138.
- ^ a b c Sakaoğlu 2008, s. 442.
- ^ Uluçay 2011, s. 138-9.
- ^ Fanny Davis (1986). Osmanlı Hanımefendi: 1718'den 1918'e Bir Sosyal Tarih. Greenwood Yayın Grubu. s. 16, 147. ISBN 978-0-313-24811-5.
- ^ Salzmann, Ariel (2004). Osmanlı İmparatorluğunda Tocqueville: Modern Devlete Rakip Yollar. BRILL. ss. 106. ISBN 978-9-004-10887-5.
- ^ Menchinger, Ethan L. (10 Ağustos 2017). Modern Osmanlıların Birincisi. Cambridge Üniversitesi Yayınları. s. 64. ISBN 978-1-107-19797-8.
- ^ Sakaoğlu 2008, s. 443.
- ^ Uluçay 2011, s. 140.
- ^ Uluçay 2011, s. 139.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- M. Cağatay, Uluçay (2011). Padişahların kadınları ve kızları. Ankara: Oğlak Yayınları.
- Necdet, Sakaoğlu (2008). Bu mülkün kadın sultanları: Vâlide sultanlar, hâtunlar, hasekiler, kadınefendiler, sultanefendiler. Oğlak Yayınları. 978-9-753-29623-6.