Ekberiyet

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Ekberiyet, ekber[1] arapça kökenli büyük, en büyük anlamından gelmekte. Genel manada veliahtta, yaşça büyük olanın hak sahibi olması için kullanılan Osmanlıca terim. Osmanoğlu ailesinin, padişahtan sonraki en yaşlı erkek üyesinin veliaht kabul edilmesini ifade eder. Osmanlı Devleti'nde I. Ahmetin saltanatıyla başlamıştır. Erşediyet ile birlikte uygulanmıştır. Ekberiyet usulu ile şehzadelerin sancaklara gönderilmeleri geleneği yerini kafes sistemine bırakmıştır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Ekber". TDK Büyük Türkçe Sözlük. 20 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2011.