EE-11 Urutu
| EE-11 Urutu | |
|---|---|
 EE-11 Urutu | |
| Çeşidi | Zırhlı personel taşıyıcı |
| Uyruğu |  Brezilya
|
| Hizmet geçmişi | |
| Hizmet | 1974-günümüze |
| Kullanıcılar | Kullanıcılar |
| Kullanıldığı savaşlar | |
| Üretim tarihi | |
| Tasarımcı | José Luiz Whitaker Ribeiro[1] |
| Tasarlandığı tarih | 1970[2] |
| Üretici | Engesa[2] |
| Üretildiği tarih | 1974-1990[2] |
| Üretim adedi | 1.719[3] |
| Özellikler | |
| Ağırlık | 14 ton[4] |
| Uzunluk | 6,1 m |
| Genişlik | 2,85 m[4] |
| Yükseklik | 2,12 m[4] |
| Mürettebat | 2 (sürücü, nişancı) + 11[2] |
| Ana silahı | M2 Browning[2] |
| Motor | Detroit Diesel 6V-53T I6[2] 212 bg (158 kW) |
| Transmisyon | 4 ileri Allison MT-643 otomatik[2] |
| Süspansiyon donanımı | Çift etkili teleskopik amortisörlü bağımsız süspansiyon (ön)[2] Yürüme kirişli çift dingilli bumerang (arka)[2] |
| Depo kapasitesi | 380 l |
| Harekat menzili | 850 km |
| Azami hızı | 90 km/s |
EE-11 Urutu, Engesa tarafından üretilen Brezilya yapımı bir zırhlı personel taşıyıcıdır.[2] Araç, 1970'lerde Brezilya Silahlı Kuvvetleri'ndeki eski Amerikan yapımı zırhlı araçların yerini alması amacıyla tasarlanmış olup EE-9 Cascavel üzerinden geliştirilmiştir.[5]
Urutu, Brezilya'da geliştirilen ilk tamamen amfibi zırhlı araçtı. Urutu araçları, Orta Doğu'da, özellikle her ikisi de Cascavel zırhlı araç filolarını tamamlamak için çok sayıda satın alan Libya ve Irak'ta son derece popülerdi.[1]
Kullanıcılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Eski kullanıcılar
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b "Engesa President on Arms Sales Ethics, Middle East Clients". Latin America Report. Federal Broadcast Information Service, Joint Publications Research Service. 21 Mart 1986. ss. 37-45. ISBN 9780879677077.
- ^ a b c d e f g h i j k Christopher F. Foss (16 Mayıs 2000). Jane's Tanks and Combat Vehicles Recognition Guide (2000 bas.). Harper Collins Publishers. ss. 346-347. ISBN 978-0-00-472452-2.
- ^ "EE-11 Urutu". Newtown, Connecticut, United States: Forecast International, Incorporated. 1998. 14 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2023.
- ^ a b c d Christopher F. Foss (2001). Jane's Armour and Artillery (2002 bas.). Macdonald and Jane's Publishers Ltd. s. 428. ISBN 978-0-7106-2309-6.
- ^ a b c d e f g h i j k l Bastos, Expedito Carlos Stephani (Haziran 2006). "Uma realidade brasileira – As exportações dos veículos militares Engesa". Revista DaCultura. 6 (10). ss. 36-41.
- ^ "Brasil da de baja 129 vehículos blindados EE-11 Urutu 6x6" (İspanyolca). Infodefensa. 14 Eylül 2022. 14 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b c d e "Trade Registers". Armstrade.sipri.org. 14 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2023.
- ^ International Institute for Strategic Studies (2021). The Military Balance. s. 467. ISBN 9781032012278.
- ^ "Engesa EE-11 Urutu (Pit Viper)". www.militaryfactory.com (İngilizce). 1 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2023.
- ^ "Senegal parades new military hardware". DefenceWeb. Johannesburg. 11 Nisan 2017. 15 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2023.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
 |
Wikimedia Commons'ta EE-11 Urutu ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
- Globalsecurity.org 12 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Armyrsion 4 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. includes Engesa's Boomera