Doku mühendisliği

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Doku mühendisliği alanındaki son on yıl boyunca, yeni hücre kaynakları, mühendislik malzemeleri ve doku mimarisi teknikleri, biyolojik dokuları daha iyi yenileyen, koruyan, iyileştiren veya değiştiren mühendislik dokuları sağladı.

Doku mühendisliği, hücreler, mühendislik, malzeme yöntemlerinin bir bileşimini ve farklı tipteki biyolojik dokuları onarmak, sürdürmek, iyileştirmek veya değiştirmek için uygun biyokimyasal ve fizikokimyasal faktörlerlerle birlikte kullanan bir biyomedikal mühendisliği dalıdır.

Doku mühendisliği genellikle tıbbi bir amaç için yeni canlı doku oluşumunda doku iskeleleri üzerine yerleştirilen hücrelerin kullanımını içerir ancak hücre ve doku iskeletlerini içeren uygulamalarla sınırlı değildir. Bir zamanlar biyomalzemelerin alt alanı olarak sınıflandırılırken, kapsamı ve önemi büyüdüğü için kendi başına bir alan olarak kabul edilebilir.

Doku mühendisliği nedir ve nasıl çalışır

Doku mühendisliğinin tanımı, geniş uygulama yelpazesini kapsamakla birlikte pratikte doku bölümlerini veya tamamını onaran veya değiştiren uygulamalarla yakından ilişkilidir (yani kemik, kıkırdak,[1] kan damarları, mesane, cilt, kas vb). Çoğu zaman ilgili dokular düzgün çalışması için belirli mekanik ve yapısal özelliklere gerek duyar.

Terim aynı zamanda yapay olarak oluşturulmuş bir destek sistemi (örneğin yapay pankreas veya biyo yapay karaciğer) içinde hücreleri kullanarak belirli biyokimyasal işlevleri gerçekleştirme çabalarına da uygulanmıştır.

Rejeneratif tıp terimi genellikle doku mühendisliği ile eşanlamlı olarak kullanılır ancak rejeneratif tıp ile ilgilenenler doku üretmek için kök hücreleri veya progenitör hücreleri kullanmaya daha çok önem verir.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

İspanya'da yaşayan Claudia Castillo, doku mühendisliği yapılmış bir organ kullanılarak başarılı bir trakea nakli gerçekleştirilen ilk kişi oldu.[2]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Whitney GA, Jayaraman K, Dennis JE, Mansour JM (February 2017). "Scaffold-free cartilage subjected to frictional shear stress demonstrates damage by cracking and surface peeling". Journal of Tissue Engineering and Regenerative Medicine. 11 (2): 412-24. doi:10.1002/term.1925. PMC 4641823 $2. PMID 24965503. 
  2. ^ "Windpipe transplant breakthrough" (İngilizce). 19 Kasım 2008. 15 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2022.