Deuterokanonik

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Bir Katolik Kilisesi katedrali.

Deuterokanonik (Yunanca: deuteros = ikinci) Eski Ahit içerisinde yer alan ve gerek Katolik Kilisesi gerek Ortodoks Kilisesi gerekse Oryantal Ortodoks Kiliseleri'nce Kitab-ı Mukaddes'in bir parçası olarak kanonik görülse de, Yahudilik ve Protestan Kiliseleri bu metinleri apokrif saymaktadır. Deuterokanonik kitaplar dışında kalan asıl yahudi ve protestan kanonunu oluşturan kitaplar zaman zaman protokanonik (protos = birinci, ilk) olarak da tanımlanırlar. Deuterokanonik metinler, bazı Ortodoks Kiliseleri'nce Anaginoskomena (= okunmaya değer) olarak da adlandırılmaktadırlar.

Kitaplar[değiştir | kaynağı değiştir]

Literatür[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Otto Kaiser: Grundriss der Einleitung in die kanonischen und deuterokanonischen Schriften des Alten Testaments, 3 Bände; Gütersloher Verlags-Haus, Gütersloh 1992 / 1994, ISBN 3-579-00058-6 (Band 1); ISBN 3-579-00053-5 (Band 2); ISBN 3-579-00054-3 (Band 3).
  • Franz Graf-Stuhlhofer: Das betende Volk Gottes vor Jesu erstem Kommen. Die große Bedeutung des Gebets in den Deuterokanonika. In: Erbe und Auftrag. Benediktinische Monatsschrift Nr. 76 (2000), S. 149–152.
  • Andreas Hahn: Canon Hebraeorum – Canon Ecclesiae: Zur deuterokanonischen Frage im Rahmen der Begründung alttestamentlicher Schriftkanonizität in neuerer römisch-katholischer Dogmatik. Lit, Münster et al. 2009, ISBN 978-3-643-90013-5 (= Studien zu Theologie und Bibel, Band 2, zugleich Dissertation an der Evangelischen Theologischen Fakultät Löwen [Leuven, Belgien] 2005).