Viyolonsel

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Cello sayfasından yönlendirildi)
Viyolonsel
Viyolonsel, ön ve yandan görünümü.
Diğer adlarıÇello
TürüYaylı çalgı
Çalma aralığı
İlişkili çalgılarKeman,Viyola, Kontrbas
Önemli müzisyenlerKategoriye bakınız
Viyolonselin üstten görünüşü

Viyolonsel ya da çello yaylı çalgıların bir türüdür. Viyolonsel, yaylı ailesinden dört telli ve tenor sesli bir çalgıdır.[1][2]

Türü[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu çalgının atası viola da gamba adı verilen 4 adet teli bulunan perdeli bir çalgıdır. Viyolonsel; keman, viyola ve kontrbas ile aynı ailedendir. Keman ile viyolonselin şekilleri büyük oranda birbirini andırsa da boyutları çok farklıdır.

Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

16. yüzyılda ilk örnekleri Fransa'da ortaya çıkan bu çalgının şekli kadın vücudunu andırır. Başlangıçta beş telli olarak yapılan bu çalgı, önceleri orkestrada bas sesleri desteklemek için kullanılmıştır. Tek başına belirgin bir çalgı olarak ortaya çıkması ise 18. yüzyılda olmuştur.

Özellikleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Viyolonsel genellikle akustik olarak kullanılan bir enstrümandır. Her mekânda (açık alan, konser salonu vs.) çalınabilir. Karşıdan bakıldığında gövdesinin orta bölümünde bulunan ve el yazısı ile f harfini andıran iki ses deliği ve eşik (köprü) olarak adlandırılan bir destek bulunur. Yayın tellere teması ile titreşen tellerden çıkan ses, eşik tarafından gövdenin içindeki havayı titreştirerek, içeride dikey olarak bulunan can direğine iletilir ve bu deliklerden geri döner.

Medya[değiştir | kaynağı değiştir]

Viyolonselin sesini duymak için şu parçalar dinlenebilir:

  • Johann Sebastian Bach'in Do-Major Prelude No.1 eserinin Gounod tarafından Ave Maria adıyla viyolonsele transkripsiyonu. Viyolonsel: John Michel


Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 18 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2022. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2022.