Batıcılık

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Batıcılık veya Garpçılık, 19. yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu'nda ortaya çıkmış bir siyasi görüşün adıdır. Osmanlı İmparatorluğu'nun Batı karşısında geri kalmış olduğunu vurgulayarak, devletin devamlılığı için her tür alanda Batı medeniyetinin örnek alınmasını ve Avrupa devletleri ile yakın ve iyi ilişkiler kurulmasını zorunlu kılar. Batıcılık özellikle Osmanlıcılık ile birçok alanda benzerlik taşır ve bu yüzden onunla birlikte aynı görüşün iki farklı görünümü olarak da adlandırılır. Gerçekten de Batıcı olarak adlandırılan birçok kişi, aynı zamanda Osmanlıcılığı da savunuyorlardı. Buna rağmen Batıcılığın İslamcılık ve Türkçülük üzerinde de önemli etkileri olmuştur. Atatürk İnkılâpları halen bazı kişilerce Batıcılığın Cumhuriyet dönemindeki devamı olarak görülmektedir. Önemli temsilcileri Abdullah Cevdet, Celal Nuri, Tevfik Fikret ve Beşir Fuat'tır.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]