Anzavur Ayaklanması

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Ahmet Anzavur Ayaklanması
İç Cephe-Ayaklanmalar
TarihBirincisi: 1 Ekim 1919-25 Kasım 1919
İkincisi: 16 Şubat 1920-16 Nisan 1920
Üçüncüsü: 10 Mayıs 1920-22 Mayıs 1920
Bölge
Manyas, Susurluk, Gönen, Ulubat
Sonuç Ayaklanma bastırıldı.
Taraflar
Kuva-i Seyyare Osmanlı İmparatorluğu Kuva-i İnzibatiye
Komutanlar ve liderler
Çerkez Ethem
Yarbay Rahmi Bey[1]
Ahmet Anzavur
Güçler
1. Ayaklanma: ~400[1]
2. Ayaklanma:
2000 piyade ve atlı, 4 top, 40 Makineli tüfek[1][2] ve
Demirci Efe: 600 atlı[1]
1. Ayaklanma: ~450[1]
2. Ayaklanma:
~7500 isyancı,[1]
1 Birleşik Krallık harp gemisi[1]
Kayıplar
1. Ayaklanma: 8 ölü, 17 yaralı[1]
2. Ayaklanma: 11 ölü, 34 yaralı[1]
1. Ayaklanma: 20 ölü, 40 yaralı[1]
2. Ayaklanma: Yüksek[1][2]

Ahmet Anzavur Ayaklanması (ya da Anzavur İsyanı),[3] Türk Kurtuluş Savaşı’na karşı Anadolu’da düzenlenen ayaklanmalardan biridir. İstanbul Hükümeti’nce desteklenmiş olan Anzavur Ayaklanması'nın adı, ayaklanmaya önderlik eden Anzavur Ahmet'ten gelir. Ahmet Anzavur’un önderliğinde çeşitli aralıklarla gelişen ayaklanmalar, esasen Anadolu’daki direnişi kırmaya yönelen iç isyanlar arasında en önemlisi sayılabilir. Çünkü Batı Cephesi'nin oluşturulması ve Yunanistan işgalinin durdurulmasının gecikmesine sebep olmuştur.[2]

Ayaklanmanın Nedenleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Birinci Anzavur isyanının nedenleri arasında Birleşik Krallık'ın tahriklerini rolü önde gelir. Birleşik Krallık Mondros Mütarekesi'nden sonra hakim vaziyete geldiği Boğazlar ve Marmara Denizi'ndeki mevcut durumunu korumak ve devam ettirmek, Kuvâ-yi Milliye'yi buralara yaklaştırmamak, burada bir tampon bölge meydana getirmek istiyordu.[1] Ayaklanmaların başlıca sebepleri:[1]

1. Anzavur Ayaklanması[değiştir | kaynağı değiştir]

Sivas Kongresi sonrasında İstanbul Hükûmeti, Kuvâ-yi Milliyecilerin dine ve halifeye karşı oldukları propagandasıyla halkı kışkırtıyordu. Eski bir jandarma subayı olan Anzavur Ahmed’i de Kuzey Ege ve Marmara bölgelerindeki direnişi kırmakla görevlendirdi. Anzavur Ahmed Eylül 1919'da Biga, Gönen ve Manyas'ta Kuvâ-yi Milliye karşıtı çalışmalara başladı. 1 Ekim 1919'da başlayan ayaklanmayla, 12 Kasım 1919'da silahlı adamlarıyla Susurluk'a girdi. Ama Kirmastı (Mustafa Kemal Paşa) yakınlarında Çerkes Ethem kuvvetlerine yenildi.

2. Anzavur Ayaklanması[değiştir | kaynağı değiştir]

Anzavur Ahmed, Şubat 1920'de ikinci kez ayaklandı. Gâvur İmam adlı bir başka ayaklanmacının denetimindeki Biga'yı üs edindi. Ardından Gönen, Manyas, Ulubat, Susurluk, Bandırma ve Karacabey’i ele geçirdi. Çerkes Ethem ve Danişmentli İsmail Efe komutasındaki Kuva-i Seyyare güçleri, zorlu bir savaşın ardından 16 Nisan 1920'de Anzavur Ahmed’in kuvvetlerini dağıttılar.[1] Bunun üzerine 19 Nisan’da Karabiga’ya kaçan Anzavur oradan da bir Britanya gemisiyle İstanbul’a dönmüştür. Böylece, Batı Cephesi'nin oluşturulmasını ve Yunan işgalinin durdurulmasını geciktiren Anzavur Ayaklanması Nisan ayı sonunda kesin olarak bastırılmış oldu.

3. Anzavur Ayaklanması[değiştir | kaynağı değiştir]

Süleyman Şefik Paşa kendisine sonradan katılan Anzavur Ahmet ile anlaşmazlığa düşünce İstanbul’a dönmüş ve Kuvayı İnzibatiye’nin başına Yarbay Senai geçmiştir. Kuvayı İnzibatiye’nin bu dönemdeki amacı Geyve boğazını alarak Eskişehir istikametinin yolunu açmaktır. Bu amaçla top ve makineli tüfeklerle pekiştirilmiş 2.000 kişilik bir kuvvetle Geyve boğazına taarruza karar verilmiştir.[2] Anzavur Ahmet’in komutası altında 15-16-17 Mayıs’ta saldırılar gerçekleştirilmiş, her defasında geri püskürtülen Anzavur Adapazarı’ndan ayrılarak İstanbul’a dönmüştür.[2] 23 Mayıs’ta yeniden temas edilen Kuvayı İnzibatiye birlikleri ağır bir yenilgiye uğratılmış, 3 subay, 40 kadar er esir edilmiş, 4 topla 4 makineli tüfek ve çok sayıda malzeme ele geçirilmiş, Sapanca ve Adapazarı kurtarılmıştır.[2]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c d e f g h i j k l m n [1] 10 Aralık 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Atatürk Araştırma Merkezi, Yrd. Doç. Dr. Orhan Hülagü: Anzavur İsyanı, Sayı 40, Cilt: XIV, Mart 1998
  2. ^ a b c d e f [2] 20 Şubat 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Dr. Yunus Kobal: Milli Mücadelede İç Ayaklanmalar, Hacettepe Üniversitesi
  3. ^ Atatürk, Mustafa Kemal; Yavuz, Yılmaz (1950). Nutuk. Akis Kitap.