Anton Dostler

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Anton Dostler
Davasında bulunan tercümanı Albert O. Hirschman ile Dostler (sağda) (1945, İtalya)
Doğum10 Mayıs 1891(1891-05-10)
Münih, Bavyera
Ölüm1 Aralık 1945 (54 yaşında)
Aversa, Caserta, İtalya
Bağlılığı
Hizmet yılları1910-1945
RütbesiGeneral der Infanterie
Komutası75. Kolordu
73. Kolordu
Çatışma/savaşlarıI. Dünya Savaşı
II. Dünya Savaşı
ÖdülleriDemir Haç (1. Sınıf) Demir Haç (2. Sınıf)
Dostler idamdan önce bir kazığa bağlanırken
Dostler'in vücudu idamdan hemen sonra.

Anton Dostler (10 Mayıs 1891, Münih, Bavyera - 1 Aralık 1945, Aversa, Caserta, İtalya), II. Dünya Savaşı sırasında Piyade Generali.

1910 yılında Alman Ordusu'na katıldı ve I. Dünya Savaşı sırasında bir subay olarak görev yaptı. 28 Ekim 1912'de teğmenliğe terfi etti. Ocak 1916'da üsteğmenliğe terfi etti.

Ekim 1924'te Berlin Savunma Bakanlığı'nda askeri istihbarat bölümünde bulundu. Aynı zamanda orada üniversitede okumaya başladı.

İkinci Dünya Savaşının başlangıcında, 1940 yılında 7. Ordu Kurmay Başkanı olarak görev yaptı. Akabinde 57. Piyade Tümeni (1941-1942), 163. Piyade Tümeni (1942) ve 42. Kolordu'ya (1943-1944) komuta etti. Ocak 1944'te 75. Kolordunun komutasına atandı. Eylül 1941'de Tümgeneralliğe terfi etti. Bunu 1 Ocak 1943'te Korgeneralliğe terfisi izledi. 5 Ocak 1944'te İtalya'daki LXXV. Kolordunun komutanı oldu.

ABD askerlerinin infazı[değiştir | kaynağı değiştir]

22 Mart 1944'te, ABD ordusunun 267. Özel Keşif Taburundan on beş asker (İki subay dahil), Alman hatlarının çok gerisinde, La Spezia ile Cenova arasındaki Framura'daki demiryolu tünelini havaya uçurmak için bir deniz motorundan İtalya kıyılarına çıkmışlardı. Hepsi de üniformalıydı.[1][2] İki gün sonra İtalyan faşist askerleri ve Alman Heer ordusunun mensupları tarafından yakalandılar. Tutuklanan ABD askerleri Wehrmacht istihbarat memurları tarafından sorguya çekildi ve görevlerinin ne olduğunu açıkladılar. Bunun bir komando baskını olduğu da dahil olmak üzere bilgisi dahil olmak üzere, 75. Ordu Komutanlığı'ndan Dostler'e bilgi gönderildi. Ertesi gün (25 Mart) Dostler, üst düzey yetkilisi olan İtalya'daki tüm Alman kuvvetlerinin komutanı olan Felmareşal Albert Kesselring'e Amerikalı askerler hakkında bilgi vererek ne yapmaları gerektiğini sordu. Dostler'in emir subayına göre, Kesselring infaz emri vererek karşılık verdi. O günün ilerleyen saatlerinde Dostler, 135. (Kale) Tugayına, yakalanan askerlerin idam edilmesini emreden bir telgraf gönderdi. Bu emir, Hitler'in 1942 tarihinde gizli Komando Düzeni'nin uygulanmasıydı ve sabotajcıların yargılanmadan derhal infaz ettirilmelerini gerektiriyordu.

135. (Kale) Tugayındaki Albay Almers, infaz emrinden rahatsız oldu ve infaz emrini geciktirmek için tekrar Dostler'e ile irtibat kurdu. Buna karşılık Dostler, Almers'a daha önce emredildiği gibi infazı gerçekleştirmesini emreden başka bir telgraf gönderdi. Üniformalı mahkûmların infaz edilmesinin 1929 Cenevre Savaşı Mahkemesi Sözleşmesinin doğrudan ihlal edildiğini bildiğinden, telefon da dahil olmak üzere infazı durdurmak için son iki girişimde bulundu. Bu çabalar başarısız oldu ve 15 Amerikalı 26 Mart 1944 günü, La Spezia'nın güneyinde, Punta Biancada, Ameglia belediyesinde kurşuna dizilerek idam edildiler. Cesetleri daha sonra kamufle edilen bir toplu mezara gömüldü. Gizli Komando Düzeni'nden habersiz olan ve yürütme emrini imzalamayı reddeden Dostler'in kurmaylarından Alexander zu Dohna-Schlobitten, itaatsizlik nedeniyle Wehrmacht'tan atıldı.[3]

Ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

Almanların 1945'te yenilgisinden sonra Dostler, Amerikalıların esiri alındı ve komando baskın ekibinin kaderi öğrenidikten sonra 8 Mayıs 1945'te savaş suçlarından yargılandı. 8 Ekim 1945 tarihinde, Caserta'daki Kraliyet Sarayı olan Müttefik Yüksek Komutanı'nın koltuğunda bir askeri mahkeme düzenlendi..[4] İlk Müttefik savaş suçları davasında, yasadışı bir emri yerine getirmekle suçlandı. Savunmasında, emri kendisinin vermediğini, ancak emri yalnızca Mareşal Kesselring'den Albay Almers'a ilettiğini ve Amerikalı askerlerin infazının yasal bir emir olduğunu ileri sürdü. Amerikan askeri mahkemesinde yargılanan General Dostler, yalnızca Adolf Hitler'in generallerine emrettiği, yakalanan Müttefik Komando askerlerinin infaz edilmesi emrini yerine getirdiğini söyleyerek bu hareketini haklı göstermeye çalıştı. Çünkü bu emre itaat etmeseydi Hitler'in kendisini kurşuna dizdireceğini söyledi. Askeri Komisyon, bu savunmasını reddetti. Çünkü ABD askerlerinin Dostler'in emriyle idam edilmesi, Savaş Esirlerinin 1929 Cenevre Sözleşmesi'nin 2. maddesinin ihlal ettiğini ve savaş esirlerine karşı misilleme eylemlerinin yasak olduğunu ilan etti. Komisyon kararında, "hiçbir askerin ve hatta bir Komutanın, bir misilleme olarak bile, savaş esirlerinin yargısız infazını meşru gördüğünü söylemesinin duyulamayacağını" belirtti.[5]

1899 ve 1907 Lahey Sözleşmeleri uyarınca,[6] sivil kıyafetler veya düşman üniformalarıyla gizlenmiş casusları ve sabotajcıları idam etmek yasaldı ancak kendi ordularının üniformaları ile yakalananları idam etmek yasal değildi.[7][8][9] 15 ABD askeri, düşman hatlarının arkasında ABD üniforması giydiğinden ve sivil kıyafet veya düşman üniforması giymediğinden, onlara casus olarak değil, savaş esiri muamelesi görmeleri gerekirdi, Dostler bu ilkeyi uygularken ihlal etmişti.

Dostler mahkeme tarafından yasa dışı bir emri uygulamaktan dolayı 5 gün süren bir mahkemeden sonra suçlu bulunarak ölüme mahkûm edildi ve 1 Aralık 1945'te Aversa'da, sabah saat 08.00'de, 12 kişilik bir İdam mangası tarafından kurşuna dizilerek idam edildi.[10] İnfazının fotoğrafları ve görüntüleri film kameraları tarafından çekilip kaydedildi.[11] İnfazdan hemen sonra Dostler'in cesedi bir sedyeye kaldırıldı, beyaz pamuklu bir yatak örtüsüne sarıldı ve bir ordu kamyonuyla uzaklaştırıldıktan sonra Pomezia'daki Alman Savaş Mezarlığı'nda Bölüm H Mezar 93/95'e gömüldü. Böylelikle Anton Dostler mahkemede yargılanıp savaştan sonra idam edilen ilk General olmuştur.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 13 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 23 Şubat 2017. 
  2. ^ International Military Tribunal (1946). The trial of German major war criminals: proceedings of the International military tribunal sitting at Nuremberg, Germany, Volume 4. H.M. Stationery. s. 8. 
  3. ^ Alexander Fürst Dohna-Schlobitten (2006). Erinnerungen eines alten Ostpreußen (Almanca). ISBN 3-8003-3115-2. 
  4. ^ Anthony Cave Brown (1984). The last hero: Wild Bill Donovan. Vintage Books. 
  5. ^ Annemieke Van Verseveld (5 Kasım 2012). Mistake of Law: Excusing Perpetrators of International Crimes. T.M.C. Asser Press. s. 106. ISBN 978-90-6704-867-5. 
  6. ^ "Convention (IV) respecting the Laws and Customs of War on Land and its annex: Regulations concerning the Laws and Customs of War on Land. The Hague, 18 October 1907". International Committee of the Red Cross. 8 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2013. 
  7. ^ Wilbur Redington Miller (29 Haziran 2012). The Social History of Crime and Punishment in America: An Encyclopedia. SAGE Publications. s. 186. ISBN 0-7618-6137-8. 
  8. ^ David Churchman (9 Mayıs 2013). Why We Fight: The Origins, Nature, and Management of Human Conflict. University Press of America. s. 186. ISBN 0-7618-6137-8. 
  9. ^ "Rule 107. Spies". International Review of the Red Cross. 8 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2013. 
  10. ^ Associated Press, "Nazi General Executed For Ordering Deaths of G.I.'S [sic] - Dostler Falls Before U. S. Firing Squad", The San Bernardino Daily Sun, San Bernardino, California, Sunday 2 December 1945, Volume 52, page 2.
  11. ^ YouTube'da Film of execution from three camera angles
Askerî görevi
Önce gelen:
General der Infanterie Franz Mattenklott 		XXXXII. Armeekorps Komutanı
22 Haziran 1943 – Temmuz 1943 		Sonra gelen:
General der Infanterie Franz Mattenklott
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Anton_Dostler&oldid=32485593" sayfasından alınmıştır