Anahtar-kilit ilişkisi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Bir enzim, yeni bir ürün çıkarmak için iki substratın reaksiyonunu katalize ederken

Anahtar-kilit ilişkisi ortamca birbirine uyan iki veya daha fazla karmaşık yapının belli bir biyolojik işlevi yerine getirmeleri üzerine düşünülmüş bir ilkedir. 1894 yılında Emil Fischer tarafından enzim ve substratların kendilerine özgü bağlarına örnek olması amacıyla, bir kuram olarak tanımlanmıştır. Bu kuramın daha açık bir söyleyişi de, 1958 yılında Daniel E. Koshland tarafından ortaya atılan "Induced-Fit" düşüncesidir (diğer adıyla "eldiven içindeki el ilkesi"). Bu düşünce eski kuramın içine proteinlerin konformasyonunu (proteinlerin yapısında bulunan atomların uzaysal düzenlenimi) de eklemektedir.

Bu kuram enzim ve substratlar arasındaki uyumun yanı sıra, örneğin nörotransmitterler ve onların alıcı moleküllerinin arasındaki bağlar için de geçerlidir. Birbirine bağlı olan molekül çiftlerinin tamlığı, yapı, biçim ve elektrik yüklerinin dağılımını geri alabilir. Etkileşimlerin özelliklerini de koşullandırabilirler.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • NATURA: Biologie für Gymnasien, 2007