Ali Rıfat Çağatay

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Ali Rıfat Çağatay
Doğumİstanbul, Osmanlı İmparatorluğu (1869)
Ölüm3 Mart 1935
MeslekBesteci
Tanınma nedeniİstiklal Marşının ilk bestesi (1924-1930)
Çocuk(lar)Ali Cafer Çağatay, Nerime Çağatay (Soley)
AileSamih Rıfat Horozcu,Muzaffer Rifat Bey ve Cevat Rıfat Atilhan

Ali Rıfat Çağatay (1869 – 3 Mart 1935), Türk udî, çellist, kemençezen ve bestekâr. İstiklâl Marşı’nın ilk bestecisidir.

İstanbul’da doğan ve yaşamını aynı şehirde sürdüren Ali Rıfat Çağatay, dönemin ünlü hocalarından müzik eğitimi aldı.

I. Dünya Savaşı yıllarında İstanbul’da kurulan ve İstanbul müzik tarihinde önemli yeri olan Şark Musiki Cemiyeti’nin başkanlığını yaptı. Türk Musikisi Ocağı adlı kurumu kurdu.

1914 yılında Darülelhan (Nağmelerin Evi) adıyla açılan devlet konservatuvarının öğretim kadrosunda yer aldı. Üsküdar Musiki Cemiyeti’nde öğrenci yetiştirdi. 50 civarında bestesi ve müzik üzerine çok sayıda makalesi bulunur.

Rıfat Bey Mehmet Âkif Ersoy’un Ordunun Duası adlı şiirini besteledi. Ardından 1921’de Akif'in resmi marş olarak kabul edilen İstiklal Marşı’nın ilk bestesini yaptı. Bu beste 1924’ten 1930’a kadar kullanıldı; 1930’da Osman Zeki Üngör’ün batı marşları tarzındaki bestesi ile değiştirildi.

Udi Rıfat Bey adıyla da anılan Ali Rıfat Çağatay; Nerime Çağatay (Soley) ve futbolcu Ali Cafer Çağatay’ın babası, şair ve dilci Samih Rıfat Horozcu’nun’in ağabeyi, şair Oktay Rıfat Horozcu'nun amcasıdır. Ali Rifat Çağatay'ın diğer kardeşleri 1937 yılında Maarif Vekaletinde memurken ölen Muzaffer Rifat Bey ve Cevat Rıfat Atilhan idi. Karacaahmet Mezarlığı'na defnedildi.[1]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 16 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2019.