Ali Kemal Yiğitoğlu

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Ali Kemal Yiğitoğlu
insan
cinsiyetierkek Değiştir
vatandaşlığıTürkiye Değiştir
ön adıAli Değiştir
doğum tarihi1902 Değiştir
doğum yeriAmasya Değiştir
ölüm tarihi13 Ekim 1955 Değiştir
ana diliTürkçe Değiştir
konuştuğu, yazdığı dillerTürkçe Değiştir
mesleğisiyasetçi Değiştir
işvereniAnkara Üniversitesi Değiştir
çalıştığı konumTürkiye Büyük Millet Meclisi milletvekili Değiştir
siyasi parti üyeliğiCumhuriyet Halk Partisi Değiştir

Ali Kemal Yiğitoğlu (1902, Amasya) - (13 Ekim 1955), Türk siyasetçi.

İstanbul Orman Mektebi Âlisi mezunudur. Almanya Dresten Tharant Yüksek Orman Mektebi'nde Ormancılık İktisadiyatı ve Orman İşletmeciliği Doktorası yapmıştır. Orman Teskîlâtı Alanya 2. Sınıf Orman Fen Memurluğu, Antalya 1. Orman Amenajman Grubu 2. Sınıf Mühendis Muavinliği, İstanbul 2. Orman Amenajman Mühendisliği, Büyükdere Orman Ameliyat Mektebi Muallimliği, İstanbul Orman Amenajman Grubu Mühendisliği, Ankara Yüksek Ziraat Enstitüsü Ormancılık Enstitüsü Şefliği ve Profesörlüğü, Ormancılık Enstitüsü Direktörlüğü, Yüksek Ziraat Enstitüsü Umûmî Kâtipliği, TBMM VII. ve VIII. dönem Amasya Milletvekilliği, Merkez Bankası İdare Meclisi Üyeliği yapmıştır. Evli ve üç çocuk babasıdır.

İlk yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk eğitimini Amasya’da gören Ali Yiğitoğlu’nun hocası, talebesinin üstün zekası ve başarıları nedeniyle kendisine Kemal adını vermiş ve Ali Kemal Yiğitoğlu 1920 -1923 yıllarında İstanbul, Büyükdere Yüksek Orman Mektebi’nden mezun olarak Yüksek Orman Mühendisi unvanını almıştır. Gösterdiği olağanüstü başarı nedeniyle devlet tarafından tez hazırlığı için burslu olarak Almanya’nın Dresden şehrine gönderilmiştir. 1927-1932 yıllarında Tharandt Teknik Üniversitesi’nde doktora tezi olan “Grundlagen,Bedingungen und Aufbau der Forstwirtschaft in der Turkei” Almanca dilinde neşrederek ‘’doktor’’ unvanını almıştır. Ankara Yüksek Ziraat Fakültesi’nde doçent ve profesörlük yapan Yiğitoğlu’na 1940 yılında Prof. Dr. unvanı verilmiştir. 1942 yılında politikaya atılmış ve TBMM’de VII ve VIII dönem Amasya milletvekili seçilmiştir.

Özel hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

1902 yılında Amasya’da Mehmet efendi (hoca) ve Kamile Hanımın 3 çocuğundan biri olarak dünyaya gelmiştir. 1936 yılında eşi Servet Yiğitoğlu (Mehteroğlu) (1917- 1980) ile evlenmiş ve 3 kız evlat sahibi olmuştur. Ayşe Ülker Yiğitoğlu (d.1937-), Fatma Minay Yiğitoğlu (d.1940- ö.2013 Amsterdam) Esma Yiğitoğlu (d.1945- ö.2009 Rotterdam)

Bulunduğu görevler[değiştir | kaynağı değiştir]

Antalya Orman Devlet Teşkilatı-Memurluk 1923-1924, İstanbul Orman Amenejman Okulu -Mühendis Doçent 1924-1927, İstanbul Büyükdere Orman Ameliyat Okulu- Doçent 1932-1933, Ankara Yüksek Ziraat Enstitüsü- Müdür-Umumi Katiplik-Doçent Ankara Devlet Orman İşletmeleri-Kuruluş planları hazırlıklar 1937-1939 Ankara Yüksek Ziraat Fakültesi- Doçent-Profesörlük unvanı verilmesi (1942) 1939-1943 Bolu çevresi ormanları – Avusturya İlim Müesseseleri ile beraber tetkik görevi Kastamonu,Ilgaz ormanları- İlmi çalışmalar Doğu-Orta Karadeniz ormanları-İlmigeziler, araştırmalar

Bağlı olduğu sosyal kurumlar:

Viyana İlim Akademisi Türkiye Agaç Koruma Cemiyeti- Başkan Türkiye Ormancılar Cemiyeti-Başkan, neşriyat işlerinde çalışmalar Türkiye Mühendisler ve Mimarlar Odası- Umumi katip, Başkan Çeşitli okullarda aile birlikleri başkanı Türk Dil Kurumu çalışmaları

Bildiği yabancı diller: Almanca,İngilizce ve Fransızca

Eserleri, incelemeleri[değiştir | kaynağı değiştir]

A. Kitap olarak basılmış eserleri:

1- Türkiye’de Ormancılığın Temelleri, Şartları, Kuruluşu 2- Türkiye İktisatinda Ormancılığın Yeri ve Ehemmiyeti 3- Orman Yetiştirme ve Amenajman Kılavuzu 4- Ormancının Cep Kitabı

Türkiye Ormancılar Derneği'nin Ankara'daki Genel Merkezi içerisinde faaliyet gösteren Ali Kemal YİĞİTOĞLU Kütüphanesi ormancılık alanında Türkiye'nin en büyük kütüphanesidir. https://www.ormancilardernegi.org/icerik.ASP?ID=10421 Nisan 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

B. Rota ile çoğaltılmış eserleri:

1-Meclis Raporları ve Kongre Raporları 2-Ormancılığa Giriş

C. Basılmamış kitap halindeki eserleri:

1. Orman ve Av 4.Ülkü Dergisi 2. Dönüm Dergisi 5.Türk Ansiklopedisi 3.Ziraat Gazetesi 6.İktisadi Yürüyüş Dergisi

Parlamento içi faaliyetleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Milletvekilliği yıllarında ilmi hayatında olduğu gibi parlamentoda da sistemli çalışmalar yapmıştır. Bütçe encümeninde verimli çalışmalar (1943-1950) Eğitim konularında çalışmalar, Orman işletmeciliğinin yerleşmesi ve kanunlaşması için çalışmalar yapmış ve 3116 Sayılı Orman Kanunu’nun TBMM’den geçmesini sağlamıştır. Ayrıca Milli Eğitim Bakanlığı’na iki kez aday gösterilmiştir.

Milletvekilliği sonrası[değiştir | kaynağı değiştir]

Mesleğiyle ilgili kitaplar hazırlamış ve yayınlamıştır. T.C. Merkez Bankası İdare Meclisi başkanlığına seçilmiştir (1950 -1952).

Ödüller ve dereceler[değiştir | kaynağı değiştir]

Avusturya hükûmeti tarafından verilen İlmi Liyakat Nişanesi verilmiştir. Şahsi kütüphanesi ölümünden sonra ailesi tarafından Türkiye Ormancılar Derneği’ne bağışlanmıştır. Türkiye Ormancılar Derneği onun anısına kütüphane kurmuş ve adını vermiştir. Ölümünün ardından Orman ve Av dergisi 1956 yılının Şubat ayında adına özel bir sayı yayınlamıştır. Kızılcahamam Çamkoru mevkiindeki dinlenme evi onun çalışmaları neticesinde kurulmuştur. Orada, üstünde ismi bulunan ismi ve gelen ziyaretçilere hayatını anlatan bir tabela bulunmaktadır. (1957) Amasya yamaçlarındaki ormanlık bölgeye “Yiğitoğlu Ormanları“ adı verilmiştir. İstanbul Büyükdere’deki ilkokul ve ortaokula Prof.Dr. Ali Kemal Yiğitoğlu adı verilmiştir. (2015)

Ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

Türkiye Ormancılar Derneği 13 Ekim 1955 yılında aniden kalp krizi geçirerek vefat eden Ali Kemal Yiğitoğlu’nun defni için büyük bir tören düzenlemiştir. Naaşı, Ankara’da eller üstünde taşınarak; büyük emek verdiği mesleki binaların önünden saygı duruşuyla geçirilmiş ve Cebeci Asri Mezarlığı’na defnedilmiştir.[1]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "TBMM Albümü". tbmm.gov.tr. 31 Ekim 2012. 10 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2013.