Aleksey Fyodorov

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Aleksey Fyodoroviç Fyodorov
Doğum30 Mart 1901(1901-03-30)
Dnipro, Rus İmparatorluğu
Ölüm9 Eylül 1989 (88 yaşında)
Kiev, Sovyetler Birliği
Bağlılığı Sovyetler Birliği
Branşı Sovyet Kara Kuvvetleri
Hizmet yılları1920-1945
Rütbesi
General-mayor
General-mayor
KomutasıSovyet partizanları
Çatışma/savaşlarıII. Dünya Savaşı
ÖdülleriSovyetler Birliği Kahramanı Sovyetler Birliği Kahramanı
Lenin Nişanı Lenin Nişanı Lenin Nişanı Lenin Nişanı Lenin Nişanı Lenin Nişanı Ekim Devrimi Nişanı Suvorov Nişanı (1. sınıf) Bogdan Hmelnitski Nişanı (1. sınıf) Vatanseverlik Savaşı Madalyası (1. sınıf) Vatanseverlik Savaşı Madalyası (2. sınıf) Kızıl Bayrak İşçi Nişanı Kızıl Yıldız Nişanı
Sonraki işiSosyal Güvenlik Bakanı
Yüksek Sovyet üyesi

Aleksey Fyodoroviç Fyodorov (Ukraynaca: Олексій Федоров, Rusça: Алексей Фёдоров) (30 Mart 1901 – 9 Eylül 1989), II. Dünya Savaşı Doğu Cephesinde verilen Büyük Vatanseverlik Savaşı sırasında Nazi işgali altındaki Ukrayna Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti topraklarında faaliyet gösteren Sovyet partizanlarının komutanı. İki kez Sovyetler Birliği Kahramanı ilan edilen iki partizandan birisidir.[1]

Gençliği[değiştir | kaynağı değiştir]

Dnipro'da Ukraynalı bir köylü ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. 1920 yılında Kızıl Ordu saflarında Rus İç Savaşında savaştı. 1927 yılında Sovyetler Birliği Komünist Partisine üye oldu. 1938 yılında Chernihiv Oblastı parti örgütü birinci sekreteri olur.

Partizan komutanı[değiştir | kaynağı değiştir]

22 Haziran 1941 günü başlayan Barbarossa Harekâtı ile Nazi Almanyası işgali altında kalan Ukrayna Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti’nde ilk direniş örgütlerinin kuruluşunda yer aldı. Örgütlediği partizan birlikleri 1941- 42 kışından itibaren cephe gerisinde Almanlara önemli kayıplar verdirdi. 1942 yılının Mayıs ayında Sovyetler Birliği Kahramanı ilan edildi ve Lenin Nişanına layık görüldü. 1943 yılı bahar ve yaz aylarında işgal altındaki Belarus Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti topraklarında da partizan faaliyetlerine başladı. Bunun yanı sıra özellikle Volyn, Bryansk ve Oryol’da etkili oldu. Kovel demiryolu hatlarının 1943 yılı kış aylarında sabote edilmesi sayesinde toplamda Almanlara ait 549 yük, silah, cephane ve asker taşıyan vagonu imha etti. 1944 yılı Ocak ayında general rütbesine terfi etti.

Savaştan sonra[değiştir | kaynağı değiştir]

Savaştan sonra partide önemli görevlerde bulundu. Jitomir ve Herson Oblastlarındaki parti örgütlerinde yöneticilik yaptı. 1957 yılında Ukrayna’da Sosyal Güvenlik Bakanı olarak görev yaptı. Ayrıca Yüksek Sovyet üyesiydi.

9 Eylül 1989 tarihinde Kiev'de hayatını kaybetti. Doğum yeri olan Dnipropetrovsk'ta partizan savaşı sırasında Nazilere karşı örgütlediği direnişi simgeleyen bir anıt bulunmaktadır.

Ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]