Aleksandar Cankov
| Aleksandar Cankov | |
|---|---|
| |
| 1944'te Cankov | |
| 21. Bulgaristan başbakanı | |
| Görevde | |
| Makama geliş 9 Haziran 1923 - 4 Ocak 1926 | |
| Yerine geldiği | Aleksandır Stamboliyski |
| Yerine gelen | Andrey Lyapçev |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 29 Haziran 1879 Oryahovo |
| Ölüm | 27 Temmuz 1959 (80 yaşında) Buenos Aires |
Aleksandar Cankov (29 Haziran 1879 - 27 Temmuz 1959), İki savaş arası dönemde önde gelen Bulgar[1] politikacıydı.
Biyografi[değiştir | kaynağı değiştir]
1910'dan itibaren Sofya Üniversitesi'nde ekonomi politiği profesörüydü.[2] 1923'te Aleksandar Stamboliyski hükümetinin devrilmesinde öncü bir rol üstlendi. Görevden alınan başbakanın yerine geçen koalisyonun başına seçildi.[2] Bulgar Komünist Partisi'nin Stamboliyski'yi desteklemek yerine Tarımcılara karşı tarafsız bir tavır almasıyla darbe başarılı oldu.[3] Aynı yıl 9 Haziran'da Bulgaristan Başbakanı oldu. 4 Ocak 1926'ya kadar bu görevine devam etti. O dönemde Demokratik İttifak'ın lideriydi. Başbakanlığına, 1925'te Çar III. Boris'e yönelik bir girişim ve St. Nedelya Katedrali'ne düzenlenen bombalı saldırının ardından Cankov'un sıkıyönetim ilan etmesi ve Komünistleri yasadışı ilan ederek bastırdığı Bulgar Komünist Partisi ile derin iç mücadeleler damgasını vurdu.[2]
Bunu Yunan birliklerinin kısa bir işgali izledi ve Milletler Cemiyeti'nin kınamasının ardından uzun süre orada kalmasalar da ülke borç yüzünden sakat kaldı.
Ana akım siyasi görüşten uzaklaştırıldıktan sonra Cankov, Faşizme hayranlık duymaya başladı ve kısa sürede Adolf Hitler'in destekçisi oldu.[2] 1932'de esas olarak Nazi Partisini taklit ederek kendi Ulusal Sosyal Hareketini kurdu.[4]Zveno'nun desteğinden yoksundu ve öncelikle Bulgar Ulusal Lejyonları Birliği'ne ayrılmış olan Nazi onayını alamamıştı.[2] Bununla birlikte Cankov, 1944 yılında Naziler tarafından Kimon Georgiev'in vatan Cephesi hükümetine tepki olarak Almanya'da kurulan sürgündeki Bulgar hükûmetinin başbakanı olarak atandı.[5] Bu, Cankov'un Dimitar Peşev'in Yahudilerin sınır dışı edilmesine son verilmesi çağrısında bulunan mektubunu imzalayan iki sağ muhalefetten biri olmasına rağmen oldu.[6] İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Cankov Arjantin'e kaçtı ve 1959'da Belgrano kentinde öldü[2]
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Political crises in the 1930s". Library of Congress. 1994. 25 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2018.
- ^ a b c d e f Philip Rees, Biographical Dictionary of the Extreme Right Since 1890
- ^ S.G. Evans, A Short History of Bulgaria, London, Lawrence and Wishart, 1960, p. 161
- ^ Roger Griffin, The Nature of Fascism, London: Routledge, 1993, p. 210
- ^ Stanley G. Payne, A History of Fascism 1914-1945, London, Routledge, 2001, p. 430
- ^ Michael Bar-Zohar, Beyond Hitler's Grasp: The Heroic Rescue of Bulgaria's Jews, Adams Media Corporation, 1998, p. 147
