Aşkın (500) Günü

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Aşkın (500) Günü
(500) Days of Summer
Film İngilizce özgün afişi
YönetmenMarc Webb
YapımcıMason Novick
Jessica Tuchinsky
Mark Waters
Steven J. Wolfe
SenaristScott Neustadter
Michael H. Weber
AnlatıcıRichard McGonagle
OyuncularJoseph Gordon-Levitt
Zooey Deschanel
MüzikMychael Danna
Rob Simonsen
KurguAlan Edward Bell
StüdyoDune Entertainment
DağıtıcıFox Searchlight Pictures
CinsiSinema filmi
TürüRomantik komedi-dram
Çıkış tarih(ler)i17 Ocak 2009 (2009-01-17) (Sundance Film Festivali)
7 Ağustos 2009 (2009-08-07) (Amerika Birleşik Devletleri)
Süre95 dakika
ÜlkeAmerika Birleşik Devletleri
Dilİngilizce
Bütçe$7,5 milyon
Hasılat$60,7 milyon

Aşkın (500) Günü (İngilizce özgün adıyla (500) Days of Summer), yönetmenliğini Marc Webb'in üstlendiği, romantik komedi-dram türündeki 2009 çıkışlı Amerikan filmi. Senaryosunu Scott Neustadter ile Michael H. Weber'in yazdığı ve başlıca rollerinde Joseph Gordon-Levitt ile Zooey Deschanel'in aldığı film, erkek ana karakterin biten ilişkisinin ardından yaşadıklarına bakışını konu almaktadır.

Bağımsız bir proje olarak, filmin dağıtımını Fox Searchlight Pictures üstlenmiştir ve ilk gösterimi 2009 Sundance Film Festivali'nde yapılmıştır. Festivalde seyirciler tarafından ayakta alkışlanmış ve de hit olmuştur. Sonrasında, 7 Ağustos 2009'da ABD'deki salonlarda,[1] 2 Eylül 2009’da Birleşik Krallık ve İrlanda’da 17 Eylül 2009’da da Avustralya'da gösterime girmiştir.[2]

Film, yaygın bir başarı kazanmaya devam etti, olumlu eleştiriler topladı ve 7.5 milyon dolarlık bütçesini çok aşarak dünya çapında yaklaşık 60 Milyon Dolar kazanarak başarılı bir hit film oldu. Çoğu eleştiri filmin yılın en iyi filmlerinden olduğunu belirtirken, film Annie Hall, High Fidelity ve Sil Baştan gibi diğer yüksek başarı kazanmış filmlerle karşılaştırıldı.[3][4]

Film aynı zamanda Scott Neustadter ve Michael H. Weber’in 2009 Satellite Ödülleri'nde En iyi Orijinal Senaryo ve Bağımsız Ruh Ödülleri’nde En İyi Senaryo ödüllerini almasıyla birlikte birçok ödül ve adaylık elde etti. Film, 67. Altın Küre Ödülleri’nde En İyi Müzikal veya Komedi Filmi, Joseph Gordon-Levitt’in ise Müzikal veya Komedi filminde En iyi Erkek Oyuncu ödülüne aday gösterilmesi başta olmak üzere birçok ödüle aday oldu.

Konusu[değiştir | kaynağı değiştir]

Film doğrusal olmayan bir kurguya sahiptir; Tom ve Summer’ın 500 gün süren ilişkilerinden kesitleri atlayarak gösterir. Bu özet filmdeki olayların kronolojik bir versiyonudur.

Mimarlık okuyan; fakat tebrik kartı şirketinde yazar olarak çalışan Tom Hansen, 8 Ocak’ta patronunun yeni asistanı Summer (Yaz) Finn’le tanışır. İlerleyen günlerde, bir karaoke gecesinde, Tom’un iş arkadaşı McKenzie Tom’un Summer’dan hoşlandığını ağzından kaçırır. Aylar geçtikçe, Tom ve Summer yakınlaşır; fakat Summer Tom’a her fırsatta gerçek aşka inanmadığını ve ciddi bir ilişki istemediğini hatırlatmaktadır.

Tom Summer’a şehirdeki en sevdiği yeri gösterir; burası park yerleriyle çevrilmiş olsa da sevdiği birkaç binaya uzaktan bakabilmektedir. Birkaç ay sonra, Tom bir gün Summer’a asılan bir adamla kavga edince, Summer’la ilk tartışmasını yaşar. Çıkmalarının 290. Gününde, ikili Tom’a göre gerçek aşkı gösteren “The Graduate” filmini izledikten sonra ayrılır. Tom bu ayrılmadan kötü etkilenince, Tom’un arkadaşları kızkardeşi Rachel’dan yardım ister.

Summer tebrik kartı şirketinden ayrılır. Tom’un patronu onu “teselli” bölümüne aktarır; çünkü Tom’un içinde bulunduğu durum hiç de mutlu olaylar için uygun değildir. Aylar sonra, Tom ve Summer şirketten arkadaşlarının düğününde karşılaşırlar, dans ederler ve Summer gelin buketini yakalar. Evlerine giderlerken, arabada yan yana otururlar ve Summer Tom’u evinde yapacağı partiye çağırır. Tom partiye gider ve Summer’ı parmağında nişan yüzüğüyle görür. Partiyi terk eder. Tom daha derin bir depresyona girer, işinden de ayrılır ve kendini alkole ve abur cuburla beslenmeye verir. Ardından mimarlıkla ilgili bir iş yapmaya karar verir, şirket araştırmaya ve mülakatlara katılmaya başlar.

488. günde, Summer Tom’u şehrin en sevdiği yerinde görür ve ikili bir süre konuşur. Tom, Summer’ın davranışlarını anlamasa da onun iyiliğini istediğini söyler. Yirmi gün sonra, 23 Mayıs Çarşamba günü, Tom bir iş görüşmesine gider ve onunla aynı pozisyon için görüşmeye gelen bir kızla tanışır. Görüşmeye girmeden önce kıza birlikte kahve içmeyi teklif eder. Kıza adını sorduğunda, kızın cevabı “Autumn” (Sonbahar) olur.

Oyuncular[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Mimarlık okuyan ve bir tebrik kartı şirketinde yazar olarak çalışan Tom Hansen rolünde Joseph Gordon-Levitt
  • Tom’un patronunun asistanı Summer Finn rolünde Zooey Deschanel
  • Tom’un kızkardeşi Rachel Hansen rolünde Chloë Moretz
  • Tom’un iş arkadaşı McKenzie rolünde Geoffrey Arend
  • Tom’un arkadaşı Paul rolünde Matthew Gray Gubler
  • Tom’un patronu Vance rolünde Clark Gregg
  • Alison rolünde Rachel Boston
  • Autumn rolünde Minka Kelly
  • Millie rolünde Patricia Belcher
  • Anlatıcı olarak Richard McGonagle

Yapım[değiştir | kaynağı değiştir]

Yazım[değiştir | kaynağı değiştir]

Filme doğrusal olmayan anlatım hakimdir. Her sahnenin başında sahnenin 500 günden hangisine ait olduğu bir kartla gösterilmektedir.

Film, “Yaşayan ya da ölü insanlara her benzerlik yalnızca tesadüfidir. Özellikle sen, Jenny Beckman… Cadı…” sözüyle başlar.[5] Senaristlerden Scott Neustadter filmin gerçek bir aşk hikâyesine dayandığını belirtmiştir. Neustadter, Summer karakterinin esin kaynağı kızla 2002 yılında “London School of Economics”de öğrenciyken, kötü bir ayrılıktan çıkmışken tanıştığını ve öpücüklerine karşılık veren fakat heyecanına karşılık vermeyen bu kıza hemen “delice, çılgınca ve umutsuzca” aşık olduğunu açıklamıştır. İlişkinin “acılı ve unutulmaz bir şekilde berbat” bitişi onu Michael H. Weber ile birlikte filmi yazmak üzere harekete geçirdi. Senaryoyu kıza gösterdiğinde, kız ona Tom karakteriyle daha çok bağdaştığını söyledi.[6][7] Weber de “hepimiz aşkı yaşadık, ilişkilerimizde gel-gitler yaşadık, dolayısıyla Scott ve ben bu hikâyeyi anlatmanın tek yolunun gerçek bir yerden yola çıkma olduğunu düşündük. Bu bizim için oldukça ilginçti; çünkü Scott henüz bir ayrılık yaşamıştı ve ben uzun süreli bir ilişki içindeydim; bu yüzden her birimiz tamamen zıt bakış açısına sahiptik. Bence bu gerginlik daha fazla komedi ortaya çıkarmamıza yardımcı oldu,” şeklinde konuştu.[8]

Film Müzikleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Filmin müziklerinin albümü 14 Temmuz 2009'da çıktı. Albüm, ABD'nin Billboard dergisinin en çok satan 200 albüm listesinde 42. oldu.[9]

  1. "A Story of Boy Meets Girl" – Mychael Danna ve Rob Simonsen
  2. "Us" – Regina Spektor
  3. "There Is a Light That Never Goes Out" – The Smiths
  4. "Bad Kids" – Black Lips
  5. "Please, Please, Please Let Me Get What I Want" – The Smiths
  6. "There Goes the Fear" – Doves
  7. "You Make My Dreams" – Hall & Oates
  8. "Sweet Disposition" – The Temper Trap
  9. "Quelqu'un m'a dit" – Carla Bruni
  10. "Mushaboom" – Feist
  11. "Hero" – Regina Spektor
  12. "Bookends" – Simon & Garfunkel
  13. "Vagabond" – Wolfmother
  14. "She's Got You High" – Mumm-Ra
  15. "Here Comes Your Man" – Meaghan Smith
  16. "Please, Please, Please Let Me Get What I Want" – She & Him

iTunes Bonus Parçaları

  1. "Here Comes Your Man" – Joseph Gordon-Levitt
  2. "Sugar Town" – Zooey Deschanel
  3. "At Last" – Kevin Michael
  4. "The Infinite Pet" – Spoon

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Fox Searchlight Pictures". 11 Aralık 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2010. 
  2. ^ "Fox Films, Basın Bülteni" (PDF). 5 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2009. 
  3. ^ "Allmovie". 6 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2010. 
  4. ^ "USA Today". 7 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2010. 
  5. ^ "Davis, Eric". 22 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2010. 
  6. ^ "Williams, Mary Elizabeth". 15 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2010. 
  7. ^ "Neustadter, Scott, The Daily Mail". 19 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2010. 
  8. ^ "Wiseman, Eva, The Guardian". 14 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2010. 
  9. ^ "500 Days of Summer - Original Soundtrack". 30 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2010. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]