İslam'da dört büyük melek

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Dört büyük melek, İslam dininde inanılan dört büyük meleğe verilen ortak isimdir. İslam dininde bu melekler diğer meleklerden daha büyük ve önemlidir.

İslam dininde melekler nurdan yaratılmış, bedensel özelliklerikler olmayan, cüzi iradesi olan fakat nefse sahip olmadıkları için bu iradelerini kötüye kullanma gibi bir durumları olmayan,[1] günahsız, Allah katındaki makamları sabit olan varlıklardır. Meleklere inanmak İslam'da inanç esaslarındandır, yani meleklere inanmayan kişi müslüman olamaz. Meleklerin sayıları ve çeşitleri tam olarak bildirilmemiştir. Yine de bazılarının görevleri ve sayıları bilinmektedir. Bu meleklerden dört tanesi, büyük melekler veya dört büyük melek olarak anılır. Bunlar: Cebrâil, Mikâil, İsrafil ve Azrail'dir.

Cebrail'in görevi peygamberlere vahiy getirmektir yani o Allah'ın emir ve yasaklarını peygamberlere getiren (ileten) melektir.[2] Ayrıca Cebrail tüm meleklerin en büyüğü ve en üstünü anılır. Mikail'in görevi doğa olaylarını idare etmek ve canlıların rızıklarını kontrol etmektir.[3] İsrafil'in görevi kıyamet günü sûra üflemektir.[4] Azrail'in görevi ise ruhları kabzetmektir (can almak), bu nedenle ölüm meleği (melekü'l mevt) olarak da anılmıştır.[5]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Said Nursi,Sözler - Yirmi Dördüncü Söz s.318". 25 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2008. 
  2. ^ "CEBRÂİL". TDV İslâm Ansiklopedisi. 28 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2023. 
  3. ^ "MÎKÂİL". TDV İslâm Ansiklopedisi. 24 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2023. 
  4. ^ "İSRÂFİL". TDV İslâm Ansiklopedisi. 16 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2023. 
  5. ^ "AZRÂİL". TDV İslâm Ansiklopedisi. 24 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2023.