İşârâtü'l-İ'câz

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(İşaratü-l İ'caz sayfasından yönlendirildi)
İşârâtü'l-İ'câz
YazarSaid Nursi
ÇevirmenAbdülmecid Nursi (Ünlükul) Abdulkadir Badıllı
DilArapça
TürDin (İslam)
Yayım1918
YayımcıEnvar Neşriyat
Sözler Neşriyat
Şahdamar Yayınları
Yeni Asya Neşriyat
RNK Neşriyat
Zehra Yayıncılık
Tenvir Neşriyat
İhlas Nur Neşriyat
Söz Basım Yayın
Hayrat Neşriyat
Diyanet İşleri Başkanlığı
İttihad Yayıncılık
Mutlu Yayıncılık
ISBN975-9153-82-3
'Risale-i Nur' serisi

İşârâtü'l-İ'câz (Arapça tam adı: إشارات الإعجاز في مطان الإيجاز), yazıldığı dönemin I. Dünya Savaşı Pasinler Cephesinde Milis Albay olan Said Nursî'ye ait İslami kitap, 1918 yılında ilk baskısı yapılmıştır.[1][2]

Kitabın yazımına I. Dünya Savaşından az önce başlanmıştır. Nursi, savaşın başlamasıyla cephede vatan savunması sırasında yazımına devam etmiş; talebesi Molla Habib yazımında katiplik yapmıştır. Arapça olarak yazılan kitap, yazarın kardeşi Abdülmecid Nursi ve Abdulkadir Badıllı tarafından Türkçeye tercüme edilmiştir.[3]

Toplamda altı başlıktan oluşan eser temel olarak iki bölüm de ele alınmaktadır. Giriş kısmında yer alan "Tenbih" başlığı kitabın önsözü niteliğindedir. Eserde Kur'anın tarifi nazım tarzında yapılmış; Fâtiha suresi ve Bakara suresinin 33 ayeti tefsir edilmiştir.[4]

Kitapta ağırlıklı olarak nazım ve mana yönünden bir tefsir yapılmıştır. Kur'an'daki, harflerle sesler arasındaki uyumluluktan başlayarak ayetlerle ayetler, ayetlerle sureler ve surelerle sureler arasındaki bağlantıları sarf, nahiv ve belâgat gibi Arap dil kuralları çerçevesinde bir tefsir yapılmaya çalışılmıştır.

2014 yılında Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından da Arapça ve Türkçe olarak tek kitap halinde yayımlanmıştır.[5]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ SAiD NURSİ, İslam Ansiklopedisi, s. 566 
  2. ^ Beki, Niyazi, Risale-i Nur Külliyat'ının telif tarihleri ve yerleri, Sorularla Risale 
  3. ^ İşaratül İcaz, Diyanet Yayınları 
  4. ^ Rapor, Diyanet İşleri Müşavere ve Dini Eserler İnceleme Hey'eti, 8 Eylül 1959, İlişik eserde, baştan nihayetine kadar Kur'an-ı Kerim'in Fâtiha ve Bakara suresinin bir kısmının tefsirine ait bir ilim kaynağı olup, Kur'an Kerim'in izahını ve hikmetlerini ve esrarlarını ve bilvesile itikadî mes'eleler de ele alınarak, muhtelif akidelere karşı akaidin hakkiyle beyan edildiği anlaşılmış ve münderactında dinî bir mahzur görülmemiş olduğunun bildirilmesi uygun görülmüştür. 
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2016.