Ülkü Azrak

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Ülkü Azrak
DoğumAli Ülkü Azrak
1933
İstanbul, Türkiye
Ölüm15 Nisan 2020 (87 yaşında)
İstanbul
Ölüm sebebiCOVID-19
MilliyetTürk
VatandaşlıkTürkiye
Mezun olduğu okul(lar)İstanbul Üniversitesi (BS, 1956)
İstanbul Üniversitesi (PhD, 1970)
MeslekHukukçu, akademisyen
EvlilikHannelore Azrak
Çocuk(lar)2

Ali Ülkü Azrak (24 Temmuz 1933, İstanbul - 15 Nisan 2020, İstanbul) Türk hukukçu, akademisyen.

Özel yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Alman asıllı olan Hannelore Azrak ile evli ve iki erkek çocuğu vardı. Zamanının büyük çoğunluğu Türkiye ve Almanya arasında geçiyordu. Çocukları Deniz ve Attila, Almanya'da yaşamaktadır.[1]

İş ve eğitim yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Üniversite[değiştir | kaynağı değiştir]

Vefa Lisesini birincilik ile tamamladı. 1956 yılında İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesinden mezun oldu. 1958'de İstanbul Üniversitesinde asistan olarak çalışmaya başladı.[1] 1970 yılında "Doçent" oldu. 1971 yılında İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi İdare Hukuku kürsüsünde "Doçent" olarak göreve başladı ve bu görevini 1979 yılına kadar sürdürdü. 1979 yılında İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’ni (O dönemin adıyla Siyasal Bilimler Fakültesi) kuran isimler arasında yer aldı. 1982 yılında "Profesör" oldu ve İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yönetim Bilimleri Anabilim Dalında emekli olduğu 2000 yılına kadar öğretim üyesi olarak görevini sürdürdü. İstanbul İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi ve Marmara Üniversitesinde de 1972-1985 arasında dersler verdi. 1988 yılında Yönetim Bilimleri Anabilim Dalı Başkanlığı görevini üstlendi.

1994-1999 yılları arasında İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Müdürlüğü, 1995-1998 arasında İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi dekanlığı, 1998-1999 yılları arasında ise İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Kamu Yönetimi Bölümü Başkanlığı görevlerini yürüttü. 1999 yılında hem Sosyal Bilimler Enstitüsü Müdürlüğü, hem Kamu Yönetimi Bölümü Başkanlığı hem de Senato üyeliği görevlerinden dönemin İstanbul Üniversitesi rektörü Kemal Alemdaroğlu'na tepki göstererek istifa etti.[2] 2000 yılında yaş haddinden emekli olarak Maltepe Üniversitesi Hukuk Fakültesinde öğretim üyeliği yapmaya başladı. 2009 yılında buradan ayrılarak tekrar İstanbul Üniversitesi'ne döndü. 2001-2005 yıllarında Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer kontenjanından YÖK üyeliği görevinde bulundu.

Topluluk[değiştir | kaynağı değiştir]

1994-1999 arasında Türkiye Turing ve Otomobil Kurumu Başkan Vekilliği görevini yaptı. 2001-2003 arasında ise Türkiye Barolar Birliği İnsan Hakları Danışma Kurulunda görevde bulundu. Türk-Alman Kültür Derneği Başkanlığı ve Alman-Türk Kamu Hukuku Platformu Üyeliği vasıflarında da bulundu. Tarihi Kentler Birliği Danışma Kurulunda da yer aldı.[1]

Ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Kendisine Almanya Federal Cumhuriyeti Liyakat Nişanı 29 Kasım 2007'de verildi.[1]

Ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

COVID-19 pandemisi sırasında 15 Nisan 2020 tarihinde COVID-19 nedeniyle Florence Nightingale Hastanesinde öldü.[3][4] Ölümünden 10 gün önce Alman asıllı eşi Hannelore Azrak da COVID-19 nedeniyle vefat etmişti.[1][5]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c d e "15 gün önce eşini kaybetmişti... Prof. Dr. Ali Ülkü Azrak koronavirüs nedeniyle yaşamını yitirdi". Hürriyet. 15 Nisan 2020. 16 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2020. 
  2. ^ Belge, Burçin (29 Eylül 2001). "Alemdaroğlu Kemal Beyin Maceraları". İstanbul: Bianet. 16 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2020. 
  3. ^ Gönel, Güç (15 Nisan 2020). "Prof. Dr. Ülkü Azrak Kovid-19 nedeniyle hayatını kaybetti". İstanbul. Anadolu Ajansı. 16 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2020. 
  4. ^ "Duayen hukukçu yaşamını yitirdi". OdaTV. 15 Nisan 2020. 16 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2020. 
  5. ^ Yılmaz, Çiğdem (16 Nisan 2020). "Prof. Dr. Ülkü Azrak yaşamını yitirdi! Hukukun üstünlüğüne adanmış bir ömür". İstanbul: Milliyet. 16 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2020.